Ανησυχίες εκφράζονται από την επιστημονική κοινότητα σχετικά με την πορεία των υδατικών αποθεμάτων στην Ελλάδα, παρά τις βελτιωμένες βροχοπτώσεις σε σχέση με την περσινή άνυδρη χρονιά.
Ανησυχία για τα Αποθέματα Νερού στην Ελλάδα
Παρότι οι βροχοπτώσεις παρουσιάζουν αύξηση 50% σε σύγκριση με τον άνυδρο χειμώνα του 2023-2024 και οι χιονοπτώσεις στα βουνά της Βόρειας Ελλάδας αυξήθηκαν κατά 70%, τα συνολικά χιλιοστά βροχής υστερούν κατά 20-30% σε σχέση με τις περιόδους 2021-2022 και 2022-2023.
Όπως εξηγεί ο καθηγητής Δημήτρης Εμμανουλούδης, διευθυντής του εργαστηρίου ASSIST στο Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης, “Είμαστε σαφώς καλύτερα από πέρυσι, αλλά όχι καλύτερα από τις προηγούμενες χρονιές. Αναμένουμε να δούμε την εξέλιξη του Απριλίου και την έναρξη των ζεστών ημερών”.
Κατάσταση των Ταμιευτήρων της Αττικής
Σύμφωνα με τα στοιχεία της ΕΥΔΑΠ, τα απολήψιμα αποθέματα νερού στους τέσσερις ταμιευτήρες της Αττικής (Εύηνο, Μαραθώνα, Μόρνο και Υλίκη) ανέρχονται σε 655.461 εκατομμύρια κυβικά νερού, σημαντικά λιγότερα από τα 932.092.000 την ίδια μέρα πέρυσι.
Η υδρολόγος Ελισσάβετ Φελώνη επισημαίνει ότι «δύο συνεχόμενες χρονιές χαμηλών βροχοπτώσεων έχουν μεταβάλει την κατάσταση, εγκαταλείποντας το γνώριμο μοτίβο με πάνω από 1 δισ. νερού». Προσθέτει ότι “Οι υψηλές θερμοκρασίες συμβάλλουν στην εξάτμιση και τα χειρότερα είναι μπροστά μας”.
Ο Ρόλος των Χιονοπτώσεων και οι Προκλήσεις
Επιπλέον, η κ. Φελώνη τονίζει ότι οι χιονοπτώσεις είναι καταλυτικές, καθώς και η σημασία της καλής καταγραφής του ύψους βροχής για τον άμεσο εμπλουτισμό των ταμιευτήρων.
Υφαλμύρινση και Υπεράντληση Υδάτων
Ο κ. Ζόραπας εξηγεί ότι η υφαλμύρινση των υδροφορέων συνδέεται άμεσα με τις υπεραντλήσεις. “Όσο αντλούμε, προκαλούμε υφαλμύρινση, φαινόμενο που εντείνεται στις περιοχές με λιγότερες βροχοπτώσεις και αυξημένη οικονομική ή τουριστική δραστηριότητα, όπως τα νησιά”. Μια καλή υδρολογικά χρονιά δεν αρκεί, χρειάζονται συνεχόμενα χρόνια για την αναπλήρωση των αποθεμάτων.
Πρωτοβουλίες και Ευαισθητοποίηση
Η επιστημονική κοινότητα υπογραμμίζει την ανάγκη για δράση. Ο κ. Εμμανουλούδης τονίζει ότι “παρά τα σταθερά αποθέματα νερού, ο αυξανόμενος πληθυσμός και οι αυξημένες ανάγκες καθιστούν την κατάσταση δυσοίωνη”.
Προτείνει την κατασκευή έργων υδρομάστευσης και ταμίευσης, ενώ τονίζει τον ρόλο της ατομικής πρωτοβουλίας στην εξοικονόμηση νερού σε νοικοκυριά και επιχειρήσεις.
Η κ. Φελώνη επισημαίνει την έκθεση των κοινωνιών σε ακραία φαινόμενα, όπως πλημμύρες και ξηρασίες. “Απαιτούνται νέες υποδομές και ορθολογική διαχείριση του αγροτικού νερού, καθώς και καλλιέργεια διαφορετικής κουλτούρας στους πολίτες για το νερό, ξεκινώντας από τα σχολεία”.
Επιπλέον, προτείνει την δημιουργία ενός εθνικού προγράμματος για τη διαχείριση του νερού στον τουρισμό και την ενημέρωση των τουριστών.
Ο κ. Ζόραπας υποστηρίζει την ανάγκη για ενημέρωση του κοινού και οικονομία στη χρήση του νερού, ενώ προτείνει τεχνικές για την ενίσχυση των υπόγειων υδάτων. “Η ανησυχία θα πρέπει να έχει μακροπρόθεσμο ορίζοντα και να ληφθούν πρωτοβουλίες για κάτι πιο ολοκληρωμένο “.
