Η μοναδική Ίλη Ιππικού που δημιουργήθηκε το 2021 για την αναβίωση εθνικών παραδόσεων αποχαιρετά το κοινό, σηματοδοτώντας μια σημαντική αλλαγή στην ελληνική στρατιωτική παράδοση.
Η Ίλη Ιππικού και η ιστορική της σημασία
Η ίδρυση της Ίλης Ιππικού τον Φεβρουάριο του 2021, πρωτοβουλία του τότε Αρχηγού ΓΕΕΘΑ Κωνσταντίνου Φλώρου, στόχευε στην επαναφορά των αλόγων σε εθνικές παρελάσεις και επίσημες τελετές. Αυτή η μονάδα ιππικού του Ελληνικού Στρατού ήρθε να ανανεώσει την ιστορική παράδοση του ελληνικού ιππικού, παρουσιάζοντας ζωντανά την ιστορία στις εθνικές εορτές.
Η λειτουργία και η διάλυση της Ίλης Ιππικού
Στεγαζόταν στη Μονάδα Ιππικού – Τεθωρακισμένων στον Αυλώνα, όπου φιλοξενούνταν συνολικά 13 άλογα, με τη φροντίδα 17 αξιωματικών και 49 υπαξιωματικών. Παρόλα αυτά, η ανάγκη για σημαντικούς πόρους και η έλλειψη επιχειρησιακής χρησιμότητας οδήγησαν στη σταδιακή μείωση του προσωπικού και τελικά στην κατάργηση της Ίλης Ιππικού μετά από τέσσερα χρόνια λειτουργίας, κατόπιν απόφασης του Υπουργού Εθνικής Άμυνας, Νίκου Δένδια.
Η τελευταία παρουσία και το μέλλον των αλόγων
Παρά την προσπάθεια εμφάνισης στην παρέλαση της 25ης Μαρτίου 2023 και τη νυχτερινή πρόβα στο Σύνταγμα, η Ίλη δεν συμμετείχε τελικά λόγω ανεπαρκούς εκπαίδευσης των αλόγων. Το μέλλον των 13 αλόγων παραμένει αβέβαιο, με ενδεχόμενη παράδοση σε ιππικούς ή φιλοζωικούς συλλόγους να αποτελεί το πιθανότερο σενάριο.
Τα αξιοσημείωτα άλογα της Ίλης Ιππικού
Μεταξύ των τετράποδων αυτών συνοδών της ιστορίας, ξεχωρίζουν ο Κότινος, ένα εντυπωσιακό άλογο ονόματι εμπνευσμένο από το αρχαίο κλαδί ελιάς, ο Καπουέρο με γενεαλογία από Τσεχία και Γερμανία, που αγοράστηκε από τον ιππικό όμιλο Βαρυμπόμπης, καθώς και η Αναάρα, άλογο ιπποδρόμου που αποκτήθηκε από τον προπονητή Γιάννη Μυκονιάτη. Επιπλέον, αξίζει να αναφερθεί ο Έντι, δωρεά του ταξίαρχου Δημήτριου Στεργίου – Καψάλη, και ο Σαλονικιός ή Καρντάσης από τη Θεσσαλονίκη, μαζί με τον Ζιλιέν και τον Δία από την Πάτρα.
Η προσπάθεια της Ίλης να ενσωματώσει την παράδοση και τον σύγχρονο στρατιωτικό κόσμο αποτελεί μια μοναδική σελίδα στην ιστορία του Ελληνικού Στρατού, την οποία πολλοί ελπίζουν να δουν να ξαναζωντανεύει στο μέλλον.
