Μια τραγική υπόθεση αυτοκτονίας σε ιδιωτική ψυχιατρική κλινική έφερε στο φως ζητήματα ευθύνης και επιτήρησης ασθενών υψηλού κινδύνου.
Εξελίξεις στην υπόθεση αυτοκτονίας σε ιδιωτική ψυχιατρική κλινική Θεσσαλονίκης
Το Τριμελές Πλημμελειοδικείο Θεσσαλονίκης κλήθηκε να εξετάσει την υπόθεση αυτοκτονίας ασθενούς σε ιδιωτική ψυχιατρική μονάδα, με το επίκεντρο να είναι η διερεύνηση της ανθρωποκτονίας από αμέλεια. Η δίκη αφορούσε τον διοικητικό διευθυντή της κλινικής και δύο ιατρούς, οι οποίοι κατηγορήθηκαν για παραλείψεις που οδήγησαν στο μοιραίο αποτέλεσμα.
Τελική ετυμηγορία της δικαιοσύνης: Ο διοικητικός διευθυντής καταδικάστηκε σε φυλάκιση τριών ετών, ενώ ένας ψυχίατρος καταδικάστηκε σε φυλάκιση δύο ετών με αναστολή τριών ετών. Αντίθετα, ο εφημερεύων παθολόγος γιατρός αθωώθηκε λόγω έλλειψης αποδεικτικών στοιχείων.
Κρίσιμα στοιχεία της δίκης και ιατρική αξιολόγηση
Η υπόθεση ξεκίνησε ύστερα από μήνυση των οικείων του ασθενή, που είχε θέση δικαστικού λειτουργού. Όπως τονίστηκε στην ακροαματική διαδικασία, ο ασθενής είχε χαρακτηριστεί υψηλού κινδύνου αυτοκτονίας, μετά από δύο αποτυχημένες απόπειρες στην περίοδο ενός μηνός. Η νοσηλεία του στην ψυχιατρική κλινική κρίθηκε απαραίτητη για την εντατική παρακολούθηση και προστασία του.
Ωστόσο, τον Ιούλιο του 2020, ο ασθενής έβαλε τέλος στη ζωή του χρησιμοποιώντας σεντόνι μέσα στο μπάνιο του δωματίου του, γεγονός που επέφερε σοβαρές κατηγορίες για την έλλειψη επαρκούς επίβλεψης και την απομάκρυνση επικίνδυνων αντικειμένων.
Κατηγορίες και ευθύνες των εμπλεκομένων προσώπων
Η σταθερή άρνηση των κατηγορουμένων υποστηρίχθηκε από τον διοικητικό διευθυντή, που εκπροσωπήθηκε στη δίκη και από τον ψυχίατρο που, παρά την καταδίκη, αναγνωρίστηκε το ελαφρυντικό του πρότερου σύννομου βίου. Ο τελευταίος υποστήριξε ότι είχε δώσει σαφείς οδηγίες για την περίθαλψη και ότι η κατάσταση του ασθενούς βελτιωνόταν συνεχώς, με την αυτοκτονική πράξη να εκπλήσσει την ιατρική ομάδα.
Ο εφημερεύων γιατρός, που τελικά αθωώθηκε, επισήμανε ότι η εξέλιξη της τραγωδίας ήταν απρόβλεπτη και ανέδειξε την ανάγκη ενίσχυσης των μέτρων επιτήρησης για ασθενείς υψηλού κινδύνου.
