Η σοκαριστική ομολογία μιας νέας γυναίκας για τις δολοφονίες τεσσάρων παιδιών συγκλονίζει την Ελλάδα, ενώ η αλήθεια γύρω από τον θάνατο του μικρού Παναγιώτη από την Αμαλιάδα παραμένει ακόμη αινιγματική.
Η ομολογία της Ειρήνης Μουρτζούκου και η αγωνία για τον Παναγιώτη
Η Ειρήνη Μουρτζούκου παραδέχθηκε τις δολοφονίες τεσσάρων παιδιών, προκαλώντας σοκ στην τοπική κοινωνία και σε ολόκληρη τη χώρα. Παρόλα αυτά, μέχρι σήμερα, δεν έχει δώσει καμία απολογία ούτε έχει κατηγορηθεί για τον θάνατο του μικρού Παναγιώτη από την Αμαλιάδα, γεγονός που εντείνει την αγωνία και την αναζήτηση της αλήθειας.
Η μαρτυρία της μητέρας και η υπόνοια για θυσία
Η μητέρα του Παναγιώτη, η Πόπη, μιλώντας στην εκπομπή Φως στο Τούνελ, δεν έκρυψε τον πόνο της αλλά και τις αμφιβολίες της σχετικά με τις συνθήκες του χαμού του παιδιού της.
«Ήξερα πως θα παραδεχτεί τις δολοφονίες των παιδιών, όμως η εξήγησή της ότι ξέσπαγε στα παιδιά λόγω των καβγάδων με τη μητέρα της είναι αδιανόητη. Για τον Παναγιώτη μου, θέλει δεν θέλει, θα ομολογήσει, όπως έκανε και για τα υπόλοιπα αγγελούδια», δήλωσε με σκληρή αποφασιστικότητα.
Προσθέτει, μάλιστα, πως αν την είχε μπροστά της, δεν θα της μιλούσε αλλά μόνο θα την αντιμετώπιζε με βία: «Το θέατρο που παίζει αναφορικά με τη μητέρα της δεν πείθει κανέναν. Κάτι βαθύτερο συμβαίνει, ίσως και θυσία. Δεν είναι δυνατόν να πλήττονται αθώα παιδιά για προσωπικά προβλήματα. Αν είχε πρόβλημα με εμένα, θα έπρεπε να το λύσει μαζί μου και όχι να βλάψει αθώες ψυχές».
Η σιωπή και οι ενοχές της μητέρας
Η Πόπη τονίζει πως ποτέ δεν είχε γίνει μάρτυρας καβγάδων ανάμεσα στην Ειρήνη και τη μητέρα της, γεγονός που αυξάνει περαιτέρω τα ερωτήματα για τα κίνητρα και το παρελθόν της υπόθεσης.
Όπως αναφέρει, η μητέρα της Ειρήνης είχε υποψίες ότι εκείνη ευθύνεται για το θάνατο του Παναγιώτη, όμως δεν ζήτησε βοήθεια: «Αυτό για μένα ήταν το μεγάλο λάθος. Θα έπρεπε να είχε ενημερώσει, ειδικά όταν η Ειρήνη ζούσε μαζί μου και τα παιδιά μου».
Η ίδια εκφράζει τις προσωπικές της τύψεις: «Αισθάνομαι ένοχη γιατί έλειψα εκείνα τα οχτώ λεπτά. Ήταν φανερό πως η κοπέλα δεν ήταν σε καλή ψυχολογική κατάσταση. Εναλλασσόταν ανάμεσα σε καλό και κακό πρόσωπο, απειλούσε και έλεγε πως είχε ‘στρατό από πίσω της’. Δεν φοβήθηκα για μένα, αλλά σκεφτόμουν το παιδί μου και γι’ αυτό παρέμεινα σιωπηλή».
Η ανάγκη για αλήθεια και δικαιοσύνη
Η συγκλονιστική αυτή υπόθεση αναδεικνύει την ανάγκη για βαθύτερη διερεύνηση των μηνυμάτων που κρύβονται πίσω από τη βία κατά των παιδιών και το κοινωνικό περιβάλλον που μπορεί να την τρέφει.
Η ιστορία της δολοφονίας παιδιών στην Αμαλιάδα επιβάλλει επαγρύπνηση απέναντι στα σημάδια ψυχολογικής ασταθείας και κοινωνικής απομόνωσης, ώστε να προληφθούν ανάλογες τραγωδίες.
