Η Ρωσία χρησιμοποιεί τις προτάσεις εκεχειρίας στην Ουκρανία ως ένα πολυδιάστατο εργαλείο πολιτικής στρατηγικής, που δεν αποσκοπεί στην πραγματική επίτευξη ειρήνης.
Η πολιτική σκοπιμότητα πίσω από τις προτάσεις εκεχειρίας της Ρωσίας
Οι προτάσεις εκεχειρίας του Κρεμλίνου αποτελούν μια τακτική με στόχο την ενίσχυση της εσωτερικής νομιμοποίησης του καθεστώτος Πούτιν και την εδραίωση μιας ηθικής υπεροχής στο εσωτερικό μέτωπο. Η προπαγάνδα παρουσιάζει τη ρωσική στάση ως υπεύθυνη και επιθυμεί να πείσει τον πληθυσμό ότι η Ρωσία επιδιώκει εκεχειρία, ενώ κατηγορεί την Ουκρανία για ανικανότητα ή απροθυμία.
Όπως ανέφερε ο εκπρόσωπος του Κρεμλίνου, Ντμίτρι Πεσκόφ, τόσο πριν από τις εκεχειρίες του Πάσχα όσο και πριν από την Ημέρα της Νίκης, «ο πρόεδρος Πούτιν υποστηρίζει την ιδέα της εκεχειρίας, αλλά το Κίεβο δεν ελέγχει πλήρως όλες τις ένοπλες ομάδες, ιδίως τα εθνικιστικά στοιχεία».
Διεθνής εικόνα και χειραγώγηση των γεωπολιτικών συσχετισμών
Παράλληλα, οι προτάσεις εκεχειρίας λειτουργούν ως εργαλείο διαμόρφωσης της διεθνούς κοινής γνώμης, ειδικά απέναντι σε σημαντικούς διεθνείς παράγοντες, όπως ο πρώην πρόεδρος των ΗΠΑ, Ντόναλντ Τραμπ. Με το να εμφανίζεται πρόθυμος για διάλογο και κατάπαυση του πυρός, ο Πούτιν επιδιώκει να προσεγγίσει συμμαχίες που θα υποστηρίξουν στρατηγικά τη θέση του στη σύγκρουση.
Τον Φεβρουάριο, ο Τραμπ δήλωσε ότι συμφώνησε με τον Πούτιν για την έναρξη διαπραγματεύσεων κατάπαυσης του πυρός, που όμως έθεταν τον όρο σημαντικών παραχωρήσεων από την ουκρανική πλευρά. Παρά τις επανειλημμένες προτάσεις των ΗΠΑ για 30ήμερη εκεχειρία, τις οποίες δέχθηκε η Ουκρανία αλλά απέρριψε η Ρωσία, οι διαπραγματεύσεις δεν προχώρησαν ουσιαστικά.
Η αποτυχία των συναντήσεων, όπως αυτή στην Κωνσταντινούπολη στις 16 Μαΐου 2025 με τη συμμετοχή κυρίως χαμηλόβαθμων Ρώσων εκπροσώπων, αποδείχνει την απουσία πραγματικής διάθεσης για ειρήνη. Ο Τραμπ, σχολιάζοντας το πλαίσιο αυτό, τόνισε ότι κανένα ουσιαστικό βήμα δεν θα γίνει αν δεν ξανασυναντηθεί προσωπικά με τον Πούτιν.
