Φοιτήτρια στο ΕΚΠΑ σχολιάζει το κυλικείο της Νομικής και κατανοεί τυχόν φθορές στα τραπεζάκια της ΔΑΠ

Η φοιτητική φωνή για τα πανεπιστημιακά κυλικεία και τη βία στους χώρους του ΕΚΠΑ.

Η εικόνα του αυτοδιαχειριζόμενου κυλικείου στη Νομική του ΕΚΠΑ

Η Μυρτώ Καραγιώργου, φοιτήτρια του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών και μέλος της φοιτητικής παράταξης «Ρεβάνς», εξέφρασε τη στήριξή της στην προηγούμενη μορφή του αυτοδιαχειριζόμενου κυλικείου της Νομικής Σχολής πριν την πρόσφατη επέμβαση της διοίκησης του πανεπιστημίου. Όπως υπογράμμισε, η παλιά εικόνα ανταποκρίνονταν στην κυρίαρχη ιδέα του πανεπιστημίου ως χώρου ελεύθερης έκφρασης και δημιουργικότητας.

Ο χώρος ως πεδίο ελεύθερης δημιουργικής δραστηριότητας

«Δεν μου αρέσει η σημερινή εικόνα του κυλικείου», σημείωσε χαρακτηριστικά, «πριν ήταν ένας ζωντανός χώρος που έδινε την αίσθηση πανεπιστημιακής κοινότητας, ενώ τώρα μοιάζει περισσότερο με εγκατάλειψη». Η ίδια επισήμανε πως το ενδιαφέρον δεν εστιάζεται στην καθαριότητα, αλλά στον χαρακτήρα του χώρου: «Δεν ήταν βρώμικο ή εγκαταλελειμμένο, αλλά ένας χώρος έκφρασης με γκράφιτι και πνοή».

Η επέμβαση της διοίκησης του ΕΚΠΑ και οι αντιδράσεις

Σχολιάζοντας την επιχείρηση της ΕΛΑΣ στο κυλικείο, η φοιτήτρια τόνισε: «Η πραγματική βία δεν είναι η κατάσταση του χώρου αλλά ο τρόπος που αντιμετωπίστηκε, με συνεργεία που άνοιγαν βιαίως τις πόρτες».

Σχολιασμός για τη δημοσκόπηση και την είσοδο στα πανεπιστήμια

Αναφερόμενη στα αποτελέσματα δημοσκόπησης που έδειχναν πως το 78% υποστηρίζει την ιδέα της ελεγχόμενης εισόδου στα πανεπιστήμια, η Μυρτώ Καραγιώργου υποστήριξε την κυριαρχία των φοιτητικών συλλόγων: «Οι αποφάσεις των Γενικών Συνελεύσεων των φοιτητών είναι ανώτερες των δημοσκοπήσεων ή κυβερνητικών πρωτοβουλιών».

Η διαφωνία για τις διαγραφές «αιώνιων» φοιτητών

Έθεσε, επίσης, την αντίθεσή της στην πρόταση διαγραφής «αιώνιων» φοιτητών: «Γιατί να διαγραφόμαστε αν χρειαστούν περισσότεροι χρόνοι για τις σπουδές; Μετά τα 6 χρόνια παύουν οι παροχές, οπότε δεν επωμιζόμαστε το κόστος».

Η βία στα πανεπιστήμια και το κοινωνικό πλαίσιο

Τέλος, για τα περιστατικά βίας, ανέφερε ότι πρόκειται για «μεμονωμένες περιπτώσεις μετατροπής ιδεολογικών αντιπαραθέσεων σε φυσικές συγκρούσεις», ενώ απέδωσε τις αιτίες σε ένα ευρύτερο πολιτικό και κοινωνικό πλαίσιο που διαμορφώνει τη δυναμική εντός των πανεπιστημιακών χώρων.

δειτε ακομα

δειτε ακομα