Οι μαζικές επιθέσεις με drones και πυραύλους που εκτόξευσε το Ιράν κατά του Ισραήλ το 2024, αποτέλεσαν ένα κομβικό σημείο για τις αεράμυνες της Δύσης, συμπεριλαμβανομένης της επικείμενης ελληνικής «Ασπίδας του Αχιλλέα».
Μαζικές επιθέσεις, νέα διδάγματα για την άμυνα
Οι ιρανικές επιθέσεις τον Απρίλιο και τον Οκτώβριο του 2024, αν και αναχαιτίστηκαν σε μεγάλο βαθμό, έδειξαν την αυξανόμενη απειλή από τη χρήση μεγάλου αριθμού μη επανδρωμένων αεροσκαφών (ΜΕΑ), πυραύλων cruise και βαλλιστικών. Αυτό θέτει νέες προκλήσεις στην αεράμυνα, επισημαίνοντας την ανάγκη για ισχυρές αντιπυραυλικές και αντι-drone δυνατότητες. Η Ελλάδα, στην προσπάθειά της να υλοποιήσει την «Ασπίδα του Αχιλλέα», ένα πολυεπίπεδο σύστημα άμυνας, μπορεί να αντλήσει πολύτιμα συμπεράσματα από την εμπειρία των ΗΠΑ.
Σύμφωνα με αναφορές στο περιοδικό Air & Space Forces και αναδημοσιεύσεις στην ελληνική εφημερίδα “Κυριακάτικη Δημοκρατία”, η εμπλοκή αμερικανικών αεροσκαφών F-22 Raptor και F-15E Strike Eagle στην αναχαίτιση των επιθέσεων ανέδειξε την πολυπλοκότητα της κατάστασης. Τα αεροσκάφη, εξοπλισμένα με προηγμένα ραντάρ AESA, αντιμετώπισαν δυσκολίες στην ταυτοποίηση και τη διαχείριση του μεγάλου αριθμού στόχων. Ο αντισμήναρχος Ντάστιν Τζόνσον περιέγραψε την κατάσταση ως «μια εναέρια μάχη εντελώς διαφορετική από ό,τι είχαμε εκπαιδευτεί», τονίζοντας την πρόκληση της εξάντλησης πυρομαχικών απέναντι σε ένα “σμήνος” εχθρικών μέσων.
Η εξέλιξη της απειλής και η Διαστημική Δύναμη
Η δεύτερη ιρανική επίθεση, επικεντρωμένη αποκλειστικά σε βαλλιστικούς πυραύλους, έδειξε την προσαρμοστικότητα της απειλής. Αυτή η εξέλιξη υπογραμμίζει την ανάγκη για ευελιξία και συνεχή αξιολόγηση των τακτικών του αντιπάλου. Η Διαστημική Δύναμη των ΗΠΑ (USSF) κλήθηκε να παρακολουθήσει ταυτόχρονες εκτοξεύσεις, αναδεικνύοντας την κρισιμότητα των δικτύων έγκαιρης προειδοποίησης που μπορούν να διαχειριστούν πολλαπλές απειλές ταυτόχρονα.
Διδάγματα για την «Ασπίδα του Αχιλλέα»
Για την Ελλάδα και την ανάπτυξη της «Ασπίδας του Αχιλλέα», τα διδάγματα είναι σαφή:
- Προσαρμοστικότητα: Η άμυνα πρέπει να μπορεί να αντιμετωπίσει διάφορους τύπους απειλών (drones, πυραύλους cruise, βαλλιστικούς).
- Διαχείριση Πλήθους: Τα συστήματα πρέπει να είναι ικανά να εντοπίζουν και να εμπλέκουν μεγάλο αριθμό στόχων ταυτόχρονα.
- Διαλειτουργικότητα: Όλα τα αμυντικά μέσα (αντιαεροπορικά, αντιπυραυλικά, αντι-drone) πρέπει να λειτουργούν συντονισμένα.
- Τεχνογνωσία και Πληροφορίες: Η πρόσβαση σε τεχνογνωσία, τακτικά δόγματα και πληροφορίες σε πραγματικό χρόνο από συμμάχους είναι απαραίτητη.
Οι εμπειρίες της USAF και της USSF από τις ιρανικές επιθέσεις αποτελούν ένα πολύτιμο εγχειρίδιο για τον σχεδιασμό και την περαιτέρω ανάπτυξη της «Ασπίδας του Αχιλλέα», εξασφαλίζοντας μια ισχυρή πολυεπίπεδη άμυνα εναντίον των σύγχρονων και μελλοντικών απειλών.
