Η παράνομη υλοτομία δασών αποτελεί ένα σοβαρό πρόβλημα με πολλαπλές επιπτώσεις, από την περιβαλλοντική υποβάθμιση έως την απώλεια δημοσίων εσόδων και την εξάπλωση εγκληματικών δραστηριοτήτων. Στο επίκεντρο αυτού του φαινομένου βρέθηκε πρόσφατα ένας 62χρονος στη Θεσσαλονίκη, η υπόθεση του οποίου αναδεικνύει τις πολύπλοκες διαστάσεις του ζητήματος και τις συνέπειες για την κοινωνία και το περιβάλλον.
Παράνομη Υλοτομία: Η υπόθεση της Αρέθουσας και οι κατηγορίες
Ένας 62χρονος άνδρας από την περιοχή της Θεσσαλονίκης, ο οποίος κατηγορείται για παράνομη υλοτομία και εμπορία ξυλείας, αφέθηκε ελεύθερος με περιοριστικούς όρους μετά την απολογία του ενώπιον του ειδικού ανακριτή. Η σύλληψή του πραγματοποιήθηκε την προηγούμενη εβδομάδα, κατόπιν αστυνομικής επιχείρησης και εκτέλεσης εντάλματος, με τις κατηγορίες να διαμορφώνονται σε βαθμό κακουργήματος.
Σύμφωνα με τις πληροφορίες που περιήλθαν στη διάθεση της Σύνταξης:
* Ο κατηγορούμενος αποδέχτηκε την πράξη της παράνομης υλοτομίας.
* Αρνήθηκε ωστόσο τη μορφή κακουργήματος, ισχυριζόμενος ότι η ξυλεία προοριζόταν για οικιακή χρήση και τη θέρμανση της οικογένειάς του.
* Εισαγγελέας και ανακριτής επέβαλαν δύο περιοριστικούς όρους: απαγόρευση εξόδου από τη χώρα και εμφάνιση σε αστυνομικό τμήμα.
Συνταξιούχος με “ιστορικό”: Προηγούμενες εμπλοκές και καταδίκες
Ο 62χρονος, ο οποίος δήλωσε συνταξιούχος του δημοσίου, δεν είναι άγνωστος στις αρχές. Έχει απασχολήσει και στο παρελθόν για υποθέσεις παράνομης υλοτομίας. Η πλέον σοβαρή προηγούμενη υπόθεση αφορά την καταδίκη του για τον θάνατο αλλοδαπού εργάτη κατά τη διάρκεια υλοτομικών εργασιών στην ίδια δασική περιοχή, στον Δήμο Βόλβης.
Αναλυτικότερα για την τραγική αυτή υπόθεση:
* Το θύμα ήταν ένας 51χρονος Αλβανός, η σορός του οποίου εντοπίστηκε τον Νοέμβριο του 2022, σε κατάσταση προχωρημένης σήψης.
* Η ιατροδικαστική εξέταση αποκάλυψε μεταθανάτιες κακώσεις από άγρια ζώα, αλλά και τραύματα στο αριστερό πόδι από αλυσοπρίονο, υποδεικνύοντας εργατικό ατύχημα.
* Το Κακουργιοδικείο Σερρών τον καταδίκασε σε 9ετή κάθειρξη για θανατηφόρα έκθεση, καθώς άφησε αβοήθητο το θύμα. Η εκτέλεση της ποινής ανεστάλη ενόψει του Εφετείου.
Ανάλυση: Οι πολλαπλές διαστάσεις του προβλήματος
Αυτή η υπόθεση αναδεικνύει μία σειρά από σοβαρές πτυχές που συνδέονται με την παράνομη υλοτομία στην Ελλάδα:
* Οικονομικές Ανάγκες vs. Περιβαλλοντική Προστασία: Η επίκληση “οικιακής χρήσης” ως κίνητρο, ενώ δεν καλύπτει την παράνομη πράξη, υπογραμμίζει τις οικονομικές πιέσεις που ενδέχεται να ωθούν πολίτες σε τέτοιες ενέργειες, ειδικά σε αγροτικές και απομακρυσμένες περιοχές. Αυτό, ωστόσο, δεν δικαιολογεί την κακουργηματική πράξη και τις περιβαλλοντικές συνέπειες.
* Εργασιακή Ασφάλεια: Η προηγούμενη καταδίκη για τον θάνατο του εργάτη φανερώνει τις ελλείψεις σε μέτρα ασφαλείας και την εκμετάλλευση εργαζομένων, συχνά αλλοδαπών και αδήλωτων, στον τομέα της παράνομης υλοτομίας. Η απουσία επίσημης εργασίας συνεπάγεται και την απουσία ασφαλιστικής κάλυψης, αφήνοντας τα θύματα εντελώς απροστάτευτα.
* Διαχρονικότητα του Φαινομένου: Το γεγονός ότι ο κατηγορούμενος έχει απασχολήσει τις αρχές επανειλημμένα, υποδηλώνει ότι η παράνομη υλοτομία αποτελεί ένα συστηματικό πρόβλημα που απαιτεί εντατικότερους ελέγχους και αποτελεσματικότερες ποινές. Τα ελληνικά δάση, πολύτιμοι πνεύμονες πρασίνου, αποτελούν διαχρονικά στόχο.
* Επιπτώσεις στο Δασικό Οικοσύστημα: Η εκτεταμένη και ανεξέλεγκτη κοπή δέντρων, ειδικά σε δασικές περιοχές όπως αυτή της Αρέθουσας, προκαλεί ανεπανόρθωτες βλάβες στο οικοσύστημα, αυξάνει τον κίνδυνο διάβρωσης εδάφους και πλημμυρών, και επηρεάζει τη βιοποικιλότητα.
* Νομικό Πλαίσιο και Εφαρμογή: Η υπόθεση αυτή θέτει επί τάπητος το πόσο αποτελεσματικό είναι το υφιστάμενο νομικό πλαίσιο στην αντιμετώπιση του οργανωμένου εγκλήματος της παράνομης υλοτομίας, καθώς και την αποτελεσματικότητα της εφαρμογής του. Η επιβολή περιοριστικών όρων, ενώ είναι νόμιμη ενέργεια, θα πρέπει να διασφαλίζει ότι δεν θα υπάρξει επανάληψη παρόμοιων πράξεων.
Η ελληνική πολιτεία, μέσω των αρμόδιων φορέων (Δασικές Υπηρεσίες, Ελληνική Αστυνομία), καταβάλλει προσπάθειες για την πάταξη τέτοιων φαινομένων, ωστόσο η πολυπλοκότητα των κινήτρων και των συμφερόντων απαιτεί μια ολιστική προσέγγιση που θα συνδυάζει την καταστολή με την πρόληψη και την ενημέρωση.
