Η Ελένη Παλυβού-Μπούση δεν είναι απλώς μία από τις σημαντικότερες μορφές της φιλανθρωπίας στην ελληνική ομογένεια, αλλά μία γυναίκα που η ζωή της μοιάζει με παραμύθι. Ωστόσο, το παραμύθι της δεν έχει πρίγκιπες και κάστρα, αλλά αγώνα, επιμονή και βαθιά πίστη.

Φιλανθρωπία και τα Εμπόδια της Προσφοράς

Η κυρία Παλυβού-Μπούση, μια προσωπικότητα με βαθιά πίστη στον άνθρωπο και αστείρευτη διάθεση προσφοράς, συχνά αντιμετωπίζει εμπόδια στο φιλανθρωπικό της έργο. «Τα εμπόδια είναι πάρα πολλά,» τονίζει. «Εμένα που με πικραίνει είναι ότι υπάρχει τόσο πολύ χρήμα και πρέπει όλοι να ενωθούμε για να βοηθήσουμε όλα αυτά τα ιδρύματα και όλους τους σκοπούς. Στο τέλος όλοι θα φύγουμε. Δεν παίρνουμε τίποτα μαζί μας, αλλά μπορεί να αφήσουμε μια μεγάλη κληρονομιά πίσω μας. Πώς κάναμε κάτι για την ανθρωπότητα, πώς βοηθήσαμε όλοι, ενωθήκαμε όλοι.»

Μια ιδιαίτερα οδυνηρή εμπειρία ήταν όταν ένα ίδρυμα γερόντων κινδύνευε να κλείσει, αφήνοντας εκατό φτωχούς ηλικιωμένους στον δρόμο. «Έπρεπε να πάρω το τηλέφωνο και να γίνω μια ζητιάνα για αυτό το ίδρυμα. Όχι για εμένα… Έχουν ανάγκη όμως τα ιδρύματα.» Η απάντηση ενός οικονομικά εύπορου κυρίου ήταν σοκαριστική. «Μου λέει ‘Ελένη, ευχαριστώ πολύ για το τηλέφωνο, αλλά αυτούς,’ μου λέει ‘τους κ…γερους…’ Κι έφυγε το τηλέφωνο από το χέρι μου γιατί εγώ δεν θα μπορούσα ποτέ να διανοηθώ να αποκαλέσει κάποιος κάποιον άνθρωπο έτσι.» Η πίκρα ήταν μεγάλη, αλλά δεν την πτόησε. Αντίθετα, θυμάται ανθρώπους όπως ο Ντίνος Μαρούσης, εκπρόσωπος του Άιζενμπεργκ, που προσέφερε 7,5 εκατομμύρια για έρευνες, ή την οικογένεια του συνεταίρου του συζύγου της που στηρίζει με μεγάλα ποσά. «Είναι και άνθρωποι στην Αμερική που ειλικρινά, βοηθάνε πάρα πάρα πολύ.»

Η Αγάπη για την Ελλάδα και οι Φιλοδοξίες

Η Ελένη Παλυβού-Μπούση διατηρεί μια βαθιά και αδιάλειπτη σχέση με την Ελλάδα. «Αγαπώ πάρα πολύ την Ελλάδα. Σε κάθε ομιλία μου λέω πως είμαι πολύ περήφανη που έχω δύο τρομερές πατρίδες. Η μία που με γέννησε και η μία που μου έδωσε τα πάντα.» Στο παρελθόν, συνεργάστηκε στενά με τον μακαριστό Αρχιεπίσκοπο Χριστόδουλο και την κυρία Ειρήνη Δορκοφίκη σε πολλά φιλανθρωπικά έργα. Το μεγαλύτερό της όνειρο σήμερα είναι η συνεργασία της Ιατρικής Σχολής Αθηνών με το Northwestern Research Center, ώστε να φέρουν Έλληνες γιατρούς για έρευνες και να δημιουργηθεί μια αδελφοποίηση. «Το μεγαλύτερό μου όνειρο είναι να μπορούμε οι γιατροί οι δικοί μας (οι Έλληνες) με τους γιατρούς εδώ πέρα (του Northwestern Research Center), να συνεργάζονται και να βοηθήσουν τον κόσμο μας στην Ελλάδα.»

Βάπτιση Εγγονιών και το Μήνυμα της Αγάπης

Πρόσφατα, η βάπτιση των εγγονιών της, παιδιών του γιου της Ευάγγελου και του συζύγου του, προσέλκυσε μεγάλη δημοσιότητα. Κουμπάροι ήταν η Ευγενία Νιάρχου και ο γιος της Γιώργος, ενώ το Μυστήριο τέλεσε ο Αρχιεπίσκοπος Αμερικής Ελπιδοφόρος. Παρόλο που ο γαμπρός της, ο κύριος Τόντας, δεν είναι Έλληνας, δέχθηκε με χαρά την Ορθόδοξη βάπτιση των παιδιών. «Η πρώτη του κουβέντα ήταν ‘Γιατί αμφιβάλλετε; Μα βεβαίως και θα βαφτιστούν τα παιδιά στην Ορθόδοξη Εκκλησία.’»

Ωστόσο, η βάπτιση προκάλεσε και αντιδράσεις από «μερικούς παπάδες και μέρος της κοινωνίας». Αυτό άφησε την κυρία Παλυβού-Μπούση με «πάρα πολύ μεγάλη πίκρα». Ευτυχώς, η παρουσία του Αρχιεπισκόπου Ελπιδοφόρου αποτέλεσε «το παράδειγμα της αγάπης και το παράδειγμα της Ορθοδοξίας» καθώς δήλωσε: «εγώ ήρθα να βαφτίσω δύο Χριστιανούς.»

Η Ελένη Παλυβού-Μπούση υπογραμμίζει τη σημασία της αγάπης και της αποδοχής: «Δεν είπε ούτε για γκέι, ούτε για τίποτα. Γιατί στο κάτω κάτω δεν έχει κανένας το δικαίωμα να πει σε κανέναν με ποιον θα κοιμηθεί. Κανένα δικαίωμα. Ποιοι είμαστε εμείς να κρίνουμε και να κατηγορoύμε τον κάθε άνθρωπο; Ας κατηγορήσουμε πρώτα τον εαυτό μας.» Η εμπειρία αυτή, αν και πικρή, έδειξε και την άλλη όψη: «από τη μία πλευρά είδαμε την κακία και το μίσος και από την άλλη πλευρά είδαμε την αγάπη.»

«Δεν είχα λάβει τόσα πολλά τηλέφωνα, emails, text messages από παιδιά και να λένε ευχαριστώ πάρα πολύ που μας έκανες και ξαναπήγαμε στην εκκλησία.»

Η Ορθοδοξία και η Αποδοχή της Διαφορετικότητας

Σε όσους υποστηρίζουν ότι η Ορθοδοξία δεν μπορεί να δεχθεί ομοφυλόφιλους, η απάντησή της είναι άμεση και ισχυρή. «Θα πω να κοιτάξουν πρώτα τον εαυτό τους στον καθρέφτη. Να κοιτάξουν βαθιά μέσα στην ψυχή τους. Να κοιτάξουν τι είναι το φυσιολογικό και το μη φυσιολογικό.» Διηγείται ένα περιστατικό όπου μια κυρία κατηγόρησε τους ομοφυλόφιλους ως «μη φυσιολογικούς», για να της απαντήσει η κυρία Παλυβού-Μπούση: «Στα μάτια τα δικά σου τι είναι normal; Ο γιος σου που απατάει τη γυναίκα του και η νύφη σου που απατάει τον άντρα της; Και τα παιδιά τους να μεγαλώνουν σε αυτό το περιβάλλον; Γιατί εγώ αυτό το βλέπω μη φυσιολογικό.» Η συνειδητοποίηση της κυρίας αυτής ήρθε πολύ αργότερα. «Νομίζω ο κάθε άνθρωπος πρέπει να είναι πολύ προσεκτικός με τα λόγια του, γιατί είναι βαριές κουβέντες να λέμε τα παιδιά που είναι γκέι, μη φυσιολογικά. Ντροπής μας, ντροπής μας.»

Η Ελένη Παλυβού-Μπούση καταλήγει με ένα μήνυμα αγάπης και σεβασμού: «Ο Χριστός δεν είπε δεν δέχομαι τους γκέι, Αυτός τους δημιούργησε. Είμαστε μια δημιουργία του Θεού και ξέρει ο Θεός σε ποιον τα δίνει αυτά τα παιδιά, γιατί ξέρει πώς θα τα προστατέψουμε.»