Εν μέσω αυξανόμενης διεθνούς κατακραυγής για τον πόλεμο στη Γάζα, ο Πρωθυπουργός του Ισραήλ, Μπενιαμίν Νετανιάχου, προειδοποίησε για μια επικείμενη απομόνωση της χώρας του.
Η «Απομόνωση» του Ισραήλ και οι Οικονομικές Προκλήσεις
Ο Μπενιαμίν Νετανιάχου, μιλώντας σε συνέδριο του Υπουργείου Οικονομικών, υπογράμμισε τη Δευτέρα ότι το Ισραήλ αντιμετωπίζει μια περίοδο «απομόνωσης» που μπορεί να διαρκέσει για χρόνια, ωθώντας τη χώρα στην αυτονομία. Ο Πρωθυπουργός τόνισε την ανάγκη για αναπροσαρμογή της ισραηλινής οικονομίας, καθιστώντας την λιγότερο εξαρτημένη από το διεθνές εμπόριο και τις εισαγωγές.
«Είναι μια λέξη που μισώ», δήλωσε ο Νετανιάχου, αναφερόμενος στην έννοια της απομόνωσης, παρόλο που ο ίδιος, όπως είπε, εισήγαγε την «επανάσταση της ελεύθερης αγοράς στο Ισραήλ». Ωστόσο, οι παρούσες συνθήκες επιβάλλουν μια διαφορετική προσέγγιση.
Αυτάρκεια στην Αμυντική Βιομηχανία: Από την Αθήνα στη Σπάρτη
Μία από τις στρατηγικές προτεραιότητες που ανέδειξε ο Νετανιάχου είναι η ενίσχυση της αμυντικής βιομηχανίας του Ισραήλ. Η πιθανότητα μελλοντικών κυρώσεων και δυσκολιών στην προμήθεια όπλων και ανταλλακτικών από το εξωτερικό καθιστά επιτακτική την ανάγκη για εγχώρια παραγωγή.
«Θα πρέπει να αναπτύξουμε τη βιομηχανία όπλων μας – θα γίνουμε μαζί Αθήνα και σούπερ Σπάρτη. Δεν έχουμε άλλη επιλογή, τουλάχιστον για τα επόμενα χρόνια, όταν θα πρέπει να αντιμετωπίσουμε αυτές τις προσπάθειες απομόνωσης», επισήμανε ο Ισραηλινός Πρωθυπουργός, σύμφωνα με ισραηλινά μέσα ενημέρωσης. Αυτή η δήλωση υπογραμμίζει τη φιλοδοξία για συνδυασμό πνευματικής και στρατιωτικής υπεροχής, προσαρμοσμένη στις σύγχρονες ανάγκες.
Οικονομικές Επιπτώσεις του Πολέμου και Διεθνής Κατακραυγή
Το Ισραήλ, που επί χρόνια θεωρούνταν οικονομική δύναμη τόσο σε περιφερειακό όσο και σε παγκόσμιο επίπεδο, κυρίως χάρη στην πρωτοποριακή του βιομηχανία υψηλής τεχνολογίας, βιώνει πλέον τις σοβαρές οικονομικές επιπτώσεις του πολέμου. Ο τρέχων πόλεμος είναι ήδη ο μακρύτερος και πιο δαπανηρός στην ιστορία της χώρας.
Ο Νετανιάχου απέδωσε μέρος της διεθνούς αρνητικής στάσης σε «μια ακραία ισλαμιστική ατζέντα» η οποία, όπως ισχυρίστηκε, επηρέασε «πολύ αρνητικά» την ευρωπαϊκή εξωτερική πολιτική.
Επιπλέον, αναφέρθηκε στην επίδραση ανταγωνιστικών κρατών – «μεταξύ των οποίων και το Κατάρ» – που, μέσω της διαμόρφωσης του παγκόσμιου διαλόγου στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, «μας βάζουν σε μια κατάσταση απομόνωσης». Αυτή η κατάσταση, όπως τόνισε, «μας απειλεί με την έναρξη οικονομικών κυρώσεων και προβλήματα στην εισαγωγή όπλων και ανταλλακτικών όπλων».
