Η Χρύσα Ρώπα ανοίγει την καρδιά της και θυμάται τα πρώτα της βήματα στο χώρο της υποκριτικής, αποκαλύπτοντας στιγμές που σημάδεψαν την καριέρα της και τις απραγματοποίητες συνεργασίες που θα μπορούσαν να ήταν σημαντικές.
Τα πρώτα βήματα της Χρύσας Ρώπα στο ελληνικό θέατρο
Το 1989, η Χρύσα Ρώπα έκανε το ντεμπούτο της στο Θέατρο Αθήναιον με την επιθεώρηση «Για ψήφου πήδημα», όπου ένα σκηνικό νούμερο την καθιέρωσε στο θεατρικό κοινό. Η ίδια περιγράφει αυτό το κομμάτι ως μια έξυπνη κωμική αναφορά στον τότε πρωθυπουργό Ανδρέα Παπανδρέου, που την έκανε ιδιαίτερα αγαπητή. Παρόλα αυτά, πριν φτάσει σε αυτή τη σκηνή, η Χρύσα δοκίμασε δύσκολες στιγμές και απογοητεύσεις, όπως η εμπειρία της στο ΔΗΠΕΘΕ Καλαμάτας όπου δέχτηκε αρνητική κριτική από τον Ανδρέα Βουτσινά, ο οποίος της συνέστησε να αποχωρήσει από το θέατρο.
Η παραλίγο συνεργασία με Μιχάλη Ρέππα και Θανάση Παπαθανασίου
Μια από τις πιο συναρπαστικές αποκαλύψεις στην συνέντευξη αφορά την παραλίγο συνεργασία της με το διάσημο δίδυμο Μιχάλη Ρέππα και Θανάση Παπαθανασίου. Η Χρύσα παραδέχεται ότι ήταν υπεύθυνη για το γεγονός πως η συνεργασία αυτή δεν ολοκληρώθηκε ποτέ, ωστόσο υπογραμμίζει τη σπουδαιότητα της άψογης συμπεριφοράς τους, καθώς ποτέ δεν την κατακρίνανε ή την απέκλεισαν από μελλοντικές επαγγελματικές ευκαιρίες.
Οι σχέσεις και συνεργασίες στον χώρο της υποκριτικής
Η σχέση της με τον σκηνοθέτη και σεναριογράφο Αλέξανδρο Ρήγα περιγράφεται ως ιδιαίτερα περίπλοκη, με συνεχείς εναλλαγές συνεργασίας και απόστασης. Αναφέρεται χαρακτηριστικά στη διακοπή της παράστασης «Τι ψυχή θα παραδώσεις μωρή;» και στη μετέπειτα συνεργασία τους στην παραγωγή της ΕΡΤ, «Η τούρτα της μαμάς». Τα λάθη και οι διορθώσεις στον χώρο της υποκριτικής αποτελούν σύμφωνα με τη Ρώπα μέρος της επαγγελματικής πορείας, αλλά τονίζει ότι η αμοιβαία εκτίμηση και η έντιμη συμπεριφορά είναι προτεραιότητες.
Το μήνυμα της Χρύσας Ρώπα για τη συμπεριφορά στον καλλιτεχνικό χώρο
Η ειλικρίνεια και ο σεβασμός είναι τα συστατικά που, κατά την ίδια, πρέπει να διέπουν τις επαγγελματικές σχέσεις στο θέατρο και την τηλεόραση. Δήλωσε πως δεν αντέχει ούτε την υποτίμηση της νοημοσύνης των ανθρώπων ούτε την αδικαιολόγητη κριτική, επικαλούμενη το αρχαίο ρητό ότι «το τρις εξαμαρτείν ουκ ανδρός σοφού». Αυτή η στάση την έχει βοηθήσει να κρατά ισορροπίες και να προχωρά με αξιοπρέπεια σε κάθε βήμα της καριέρας της.
