Νέες ρυθμίσεις για την πολεοδομική ασφάλεια των μικρών οικισμών με λιγότερους από 2.000 κατοίκους εξασφαλίζουν σταθερότητα και νομιμότητα στην έκδοση οικοδομικών αδειών.
Πολεοδομική Ασφάλεια στους Οικισμούς με Πληθυσμό Κάτω των 2.000 Κατοίκων
Ο υφυπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας, Νίκος Ταγαράς, διευκρίνισε σε συνέντευξή του στην εκπομπή «Συνδέσεις» του ΕΡΤNews τις νέες εξελίξεις σχετικά με τα όρια δόμησης σε μικρούς οικισμούς. Σύμφωνα με τον κ. Ταγαρά, το Συμβούλιο Επικρατείας (ΣτΕ) έχει αποφανθεί ότι οι προηγούμενες αποφάσεις των νομαρχών, με βάση το διάταγμα του 1985, δεν είχαν αρμοδιότητα να οριοθετούν τα όρια των οικισμών, κάτι που οδήγησε σε ακυρώσεις για 150 οικισμούς σε περιοχές όπως το Πήλιο και το Ρέθυμνο.
Ρυθμίσεις για τα Όρια Οικισμών και Ηλεκτροφόρηση της Πολεοδομικής Νομοθεσίας
Η νομοθετική ρύθμιση που προωθείται αντιμετωπίζει το πρόβλημα ανασφάλειας που δημιουργήθηκε στις 12.000 οικισμούς κάτω των 2.000 κατοίκων. Αυτή η ανασφάλεια εμπόδιζε την έκδοση οικοδομικών αδειών ακόμα και στον πυρήνα των οικισμών ή στις κεντρικές τους πλατείες, καθώς υπήρχε κίνδυνος ακύρωσης των ορίων τους από το ΣτΕ μετά από προσφυγές.
Με το νέο Προεδρικό Διάταγμα καλύπτονται οι τρεις από τις τέσσερις πολεοδομικές ζώνες, συμπεριλαμβάνοντας ειδικές προβλέψεις για αποκέντρωση και δημογραφική στήριξη στις περιοχές αυτές.
Αναγκαιότητα και Οφέλη της Ρύθμισης
«Με τη διαδικασία που προωθούμε, διασφαλίζουμε πλέον την ασφάλεια δικαίου όσον αφορά τα όρια των οικισμών που θα οριστούν μέσω πολυγώνων με ακριβείς συντεταγμένες», τόνισε ο κ. Ταγαράς, σημειώνοντας ότι πλέον δεν υπάρχει κίνδυνος ακύρωσης των ορίων από το Συμβούλιο της Επικρατείας.
Επιπλέον, σχεδόν το σύνολο των μικρών οικισμών χωρίς σχέδιο πόλης εισέρχεται σε διαδικασία κανονικοποίησης, καλύπτοντας έτσι το μεγάλο κενό στην οργανωμένη πολεοδόμηση και ρυμοτομία. Η ρύθμιση επιτυγχάνει την ομαλοποίηση και νομιμοποίηση της δόμησης, περιορίζοντας την αυθαίρετη ανάπτυξη.
Επενδύσεις και Ιστορικά Κενά
Ο συνολικός προϋπολογισμός του έργου αγγίζει το 1 δισεκατομμύριο ευρώ, αποτελώντας σημαντική επένδυση στην πολεοδομική οργάνωση και ανάπτυξη. Τα ιστορικά κενά που καλύπτονται με τη ρύθμιση ανάγονται έως το 1923, δίνοντας έτσι μια σαφή απάντηση σε χρόνια προβλήματα χωροταξικού σχεδιασμού.
