Μια συγκλονιστική μαρτυρία Έλληνα που ζει στο Ιράν αποκαλύπτει τις φρικτές στιγμές που βίωσε εκείνος και η οικογένειά του κατά τη διάρκεια των βομβαρδισμών.
Ζώντας στον τρόμο: Βομβαρδισμοί στο Ιράν και η επίδρασή τους στην καθημερινότητα
Ένας Έλληνας κάτοικος Ιράν περιγράφει στην ΕΡΤ τις τρομακτικές εμπειρίες που βίωσε με τη σύζυγό του και τα τρία παιδιά τους, όταν πύραυλοι του Ισραήλ έπεφταν κοντά στο σπίτι τους, προκαλώντας καταστροφή και πανικό.
«Δεν υπήρχε καμία προειδοποίηση, καμία σειρήνα, τίποτα. Απλά ακούγαμε τις εκρήξεις και νιώθαμε τον κίνδυνο να μας περιβάλλει», αναφέρει χαρακτηριστικά.
Η κατάσταση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και η λογοκρισία στο Ιράν
«Η κυβέρνηση του Ιράν καταπιέζει σκληρά τον λαό της, περιορίζοντας κάθε μορφή ελευθερίας λόγου. Η μετάδοση πληροφοριών για όσα συμβαίνουν στο εσωτερικό της χώρας είναι εξαιρετικά επικίνδυνη», προσθέτει ο Έλληνας.
Η δύσκολη διαφυγή προς το Αζερμπαϊτζάν
Με πολύ κόπο και φόβο, η οικογένεια κατάφερε να περάσει τα σύνορα και να βρει προσωρινό καταφύγιο στο Αζερμπαϊτζάν, αποφεύγοντας τα συνεχή πλήγματα.
«Οι εκρήξεις ήταν τόσο κοντά μας που μπορούσαμε να νιώσουμε το ωστικό κύμα να σαρώνει το σπίτι μας. Ένας πύραυλος έπεσε μόλις 100-150 μέτρα μακριά, καταστρέφοντας τους τελευταίους ορόφους ενός ουρανοξύστη», θυμάται.
Καταστροφή στο κτίριο Jahan Kodak και η καταστροφική έκταση των βομβαρδισμών
Το πλήγμα έπληξε, μεταξύ άλλων, το κτίριο Jahan Kodak, που ήταν ορατό από το παράθυρο του σπιτιού τους, προκαλώντας εκτεταμένες ζημιές σε γειτονικά κτίρια, σπασίματα τζαμιών και ρωγμές στους τοίχους.
«Πολλοί τραυματίες μεταφέρθηκαν στα νοσοκομεία εκείνη την ημέρα. Η εμπειρία του ωστικού κύματος ήταν συνεχή και τρομακτική», εξηγεί.
Έλλειψη καταφυγίων και ανεπαρκής επικοινωνία στην Ιρανική κρίση
Ο Έλληνας υπενθυμίζει ότι στο Ιράν δεν υπάρχουν κατάλληλα καταφύγια για τους πολίτες, ενώ οι επικοινωνίες με τον έξω κόσμο ήταν σχεδόν ανύπαρκτες:
- Το ίντερνετ έπεφτε διαρκώς, με πολλές ιστοσελίδες και συστήματα επικοινωνίας να μπλοκάρονται από τις αρχές.
- Τις τελευταίες ημέρες δεν υπήρχε καμία σύνδεση με το εξωτερικό, ενώ ήταν εφικτές μόνο τηλεφωνικές επικοινωνίες εντός Ιράν.
Αυτή η μαρτυρία φωτίζει την τραγική πραγματικότητα που βιώνουν οι κάτοικοι του Ιράν κατά τη διάρκεια πολεμικών συγκρούσεων, υπογραμμίζοντας την ανάγκη για διεθνή προσοχή και υποστήριξη σε ζητήματα ανθρωπίνων δικαιωμάτων και ασφάλειας.
