Οι πρόσφατες επιθέσεις του Ισραήλ σε ιρανικές πυρηνικές εγκαταστάσεις ανοίγουν ξανά τη συζήτηση για τη δυνατότητα πλήρους καταστροφής του πυρηνικού προγράμματος του Ιράν.
Προκλήσεις στην καταπολέμηση του πυρηνικού προγράμματος του Ιράν
Οι στρατιωτικές επιχειρήσεις εναντίον των υπόγειων πυρηνικών εγκαταστάσεων του Ιράν απαιτούν ισχυρή δύναμη πυρός και συντονισμένη υποστήριξη από τις ΗΠΑ. Ωστόσο, όπως αναφέρει η μελέτη του Royal United Services Institute, είναι εξαιρετικά δύσκολο να διεισδύσουν σε εγκαταστάσεις εμπλουτισμού που βρίσκονται βαθιά στο υπέδαφος.
Υποδομές σημείο αναφοράς: Νατάνζ και Φόρντοου
Η βασική μονάδα εμπλουτισμού στη Νατάνζ καταστράφηκε μερικώς από το Ισραήλ, ωστόσο το βάθος των εγκαταστάσεων – πιθανώς έως και 8 μέτρα κάτω από το έδαφος – καθιστά τον πλήρη εξουδετερωτισμό δύσκολη αποστολή.
Η δεύτερη σημαντική εγκατάσταση, το εργοστάσιο Φόρντοου, βρίσκεται ακόμη πιο βαθιά, σε βάθος 80-90 μέτρων. Αυτό υπερβαίνει την εμβέλεια των πιο ισχυρών όπλων διείσδυσης όπως η αμερικανική GBU-57, που μπορεί να φτάσει σε βάθος 60 μέτρων και μόνο μέσω stealth βομβαρδιστικών B-2, τα οποία η ισραηλινή αεροπορία δεν διαθέτει.
Εναλλακτικές μέθοδοι προστασίας εγκαταστάσεων
Εκτός από το βαθύ θαμμένο έδαφος, το Ιράν εφαρμόζει εξελιγμένα συστήματα ασφάλειας στις πυρηνικές του εγκαταστάσεις. Σύμφωνα με την έκθεση, τα υπόγεια δίκτυα μπορεί να περιλαμβάνουν:
Τα παραπάνω καθιστούν την πλήρη εξουδετέρωση του πυρηνικού εξοπλισμού μια εξαιρετικά πολύπλοκη και επικίνδυνη διαδικασία που μπορεί να κλιμακώσει σημαντικά τις γεωπολιτικές εντάσεις.
Συμπέρασμα: στρατηγική επιλογή έσχατης ανάγκης
Η έκθεση καταλήγει ότι η στρατιωτική επίθεση σε βάθος στις πυρηνικές εγκαταστάσεις του Ιράν πρέπει να θεωρείται ως επιλογή έσχατης ανάγκης, κυρίως λόγω των τεχνικών προκλήσεων, της πιθανής κλιμάκωσης και του υψηλού κόστους σε ανθρώπινες ζωές και διεθνείς σχέσεις.
