Οι ηγέτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης υιοθετούν σκληρότερη ρητορική απέναντι στο Ισραήλ μετά τους θανατηφόρους βομβαρδισμούς στη Λωρίδα της Γάζας, όμως το μέλλον των πολιτικών δράσεων παραμένει αβέβαιο.
Σκληρές δηλώσεις από ηγετικά στελέχη της ΕΕ για την κρίση στη Γάζα
Η Ευρώπη εμφανίζεται διχασμένη αλλά αυστηρότερη στις αντιδράσεις της μετά το τραγικό βομβαρδιστικό χτύπημα σε σχολείο της Λωρίδας της Γάζας που στοίχισε τη ζωή σε δεκάδες παιδιά και αμάχους. Ο Γερμανός καγκελάριος Φρίντριχ Μερτς εξέφρασε ανοιχτά τη σύγχυσή του και απείλησε ότι μπορεί να αποσύρει την υποστήριξή του προς τον Ισραηλινό πρωθυπουργό, ενώ η πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν χαρακτήρισε ως «ειδεχθή» τη στρατιωτική επέμβαση που πλήττει άμαχους, αναδεικνύοντας την ανθρώπινη τραγωδία.
Ευρωπαϊκή κοινή γνώμη και αλλαγές στη στάση
Σύμφωνα με αναλυτές, η αλλαγή αυτή στη ρητορική αντανακλά μια βαθιά μεταστροφή στην κοινή γνώμη της Ευρώπης όσον αφορά τη σύγκρουση Ισραήλ-Παλαιστινίων. Ωστόσο, παραμένει αναπάντητο το ερώτημα αν η έντονη γλώσσα θα συνοδευτεί από συγκεκριμένες πολιτικές και διπλωματικές ενέργειες.
Προκλήσεις και πιθανοί δρόμοι πολιτικής δράσης
Πολλές χώρες όπως το Βέλγιο, η Ιρλανδία και η Ισπανία πιέζουν για σκληρότερη ευρωπαϊκή πολιτική. Ο Βέλγος ΥΠΕΞ Μαξίμ Πρεβό περιέγραψε την κατάσταση ως πιθανή «γενοκτονία», ένα σκληρό έγκλημα που αμφισβητείται έντονα από το Ισραήλ. Παράλληλα, ο ΟΗΕ και διεθνείς οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων αυξάνουν τις κατηγορίες για εγκλήματα κατά των Παλαιστινίων.
Η αναγνώριση του κράτους της Παλαιστίνης ως πιθανή πρωτοβουλία
Μια σημαντική κίνηση θα ήταν η επίσημη αναγνώριση του παλαιστινιακού κράτους από ευρωπαϊκές χώρες όπως ήδη έχουν πράξει μεμονωμένα κράτη και ίσως η Γαλλία μελλοντικά. Ακόμη και αν οι άμεσες συνέπειες δεν είναι προφανείς, το βήμα αυτό θα περιορίσει την ελευθερία κινήσεων του Ισραήλ στη διεθνή σκηνή.
Η ανάγκη για δράσεις πέραν της ρητορικής
Η διπλωμάτης Κριστίνα Κάους επισημαίνει ότι η αλλαγή στα λόγια δεν αρκεί. «Αυτό που μετρά είναι οι πράξεις», δηλώνει, υπενθυμίζοντας πως η παγκόσμια κοινότητα οφείλει να μετατρέψει αυτή τη νέα στάση σε αποτελεσματική πολιτική παρέμβαση για την προστασία των αμάχων και τον τερματισμό της βίας.
