Η ζωή και το έργο ενός σημαντικού πολιτικού και νομικού που σημάδεψε την εποχή του.
Αφιέρωμα στον Χρήστο Ροκόφυλλο: Μια Ζωή Αφιερρωμένη στην Πολιτική και το Δημόσιο Συμφέρον
Ο Χρήστος Ροκόφυλλος, εξέχον μέλος του ΠΑΣΟΚ και διακεκριμένος πρώην βουλευτής Αιτωλοακαρνανίας, απεβίωσε σε ηλικία 94 ετών το Σάββατο 24 Μαΐου. Η είδηση του θανάτου του έγινε γνωστή μέσω ανάρτησης του γιου του, Κωνσταντίνου, που τόνισε τη γαλήνη με την οποία έκλεισε τον κύκλο της ζωής του, γεμάτη εμπειρίες και αξιοπρέπεια.
Ο Χρήστος Ροκόφυλλος δεν υπήρξε μόνο πολιτικός βετεράνος, αλλά και εξέχων νομικός και διπλωμάτης, με σημαντικές θέσεις όπως αναπληρωτής υπουργός Βιομηχανίας και Εξωτερικών, πρέσβης στο Παρίσι και το Βατικανό, καθώς και διοικητής της Αγροτικής Τράπεζας.
Η Πορεία και τα Επιτεύγματα του Χρήστου Ροκόφυλλου
Γεννημένος το 1931 στην Αμφιλοχία, ολοκλήρωσε τις νομικές του σπουδές με άριστα στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και συνέχισε με διδακτορικό στο Πανεπιστήμιο Paris II – Σορβόννη. Η διατριβή του τιμήθηκε με το βραβείο CNRS. Εκτός από δικηγόρος, δίδαξε στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, αναδεικνύοντας τη νομική του κατάρτιση σε έναν ευρύ κύκλο νέων επιστημόνων.
Κατά τη διάρκειας της πολιτικής κρίσης το 1965, συμμετείχε ενεργά σε αντιστασιακές ομάδες, μεταξύ αυτών ο Όμιλος «Αλέξανδρος Παπαναστασίου» που μετεξελίχθηκε στη «Δημοκρατική Άμυνα». Η συμβολή του στην ενοποίηση της αντιστασιακής δράσης του με το ΠΑΣΟΚ υπήρξε καθοριστική μετά την πτώση της δικτατορίας.
Εκλεγμένος βουλευτής με το ΠΑΣΟΚ, εκπροσώπησε την Αιτωλοακαρνανία σε πολλές κοινοβουλευτικές θητείες (1977–1996), ενώ διετέλεσε πρόεδρος της Ομάδας Φιλίας Ελλάδας–Γαλλίας. Η πολύτιμη συνεισφορά του σε διεθνείς οργανισμούς, όπως το Συμβούλιο της Ευρώπης και η Δυτικοευρωπαϊκή Ένωση, και η ηγεσία του στη συνοδεία της ελληνικής αποστολής στο ΝΑΤΟ, αποτελούν ορόσημα της καριέρας του.
Στον δημόσιο τομέα υπηρέτησε ως διοικητής της Αγροτικής Τράπεζας (1981–1982), ενώ ως πρέσβης της Ελλάδας στη Γαλλία (1982–1987) και παράλληλα διαπιστευμένος στην UNESCO και το Βατικανό, ενίσχυσε τις διπλωματικές σχέσεις της χώρας. Στη συνέχεια, ανέλαβε θέσεις αναπληρωτή υπουργού Βιομηχανίας και Εξωτερικών, συμβάλλοντας στην πολιτική ανάπτυξη υπό την ηγεσία των Κώστα Σημίτη και Γιώργου Παπανδρέου.
Η πολιτική και νομική του κληρονομιά παραμένει σημαντική για την ελληνική δημοκρατία και τους θεσμούς, ενώ η προσφορά του στο δημόσιο βίο αναγνωρίζεται ως παράδειγμα συνέπειας και υπηρεσίας στο κοινό συμφέρον.
