Μια απρόσμενη συμπεριφορά σε νεαρούς αρσενικούς καπουτσίνος προκαλεί έκπληξη στη μελέτη της άγριας ζωής.
Η παράξενη μόδα των καπουτσίνων με τα μωρά αλουάτα στον Παναμά
Σε ένα σύνηθες οικοσύστημα του νησιού Χικαρόν, κοντά στις ακτές του Παναμά, νεαροί αρσενικοί καπουτσίνοι αναπτύσσουν μια ασυνήθιστη συνήθεια: αρπάζουν νεογέννητους πιθήκους του είδους αλουάτα χωρίς εμφανή λόγο ή ανάγκη. Η επιστημονική παρατήρηση αυτού του φαινομένου έγινε για πρώτη φορά το 2022 από τη δόκτωρ Ζόε Γκόλντσμπόρου, η οποία εντυπωσιάστηκε όταν είδε βίντεο που κατέγραφαν καπουτσίνους να κουβαλούν μωρά αλουάτα στην πλάτη τους.
Ο “Τζόκερ” και το κοινωνικό φαινόμενο των απαγωγών
Ένας συγκεκριμένος πίθηκος, ο οποίος ονομάστηκε «Τζόκερ» λόγω της εμφανισιακής του ουλής, καταγράφηκε τέσσερις φορές να μεταφέρει διαφορετικά νεογέννητα αλουάτα. Αρχικά, οι ερευνητές θεώρησαν ότι επρόκειτο για μια μεμονωμένη περίπτωση «υιοθεσίας» ή παιχνιδιού, όμως με την εξέλιξη της μελέτης αποδείχθηκε πως η δράση αυτή ήταν πιο διαδεδομένη. Μέσα σε 15 μήνες, πέντε αρσενικοί καπουτσίνοι κουβάλησαν συνολικά 11 μωρά αλουάτα, ενώ οι μητέρες αυτών των πιθήκων εξέφραζαν αγωνία με τις χαρακτηριστικές τους κραυγές «ουρλιαχτούς».
Κοινωνικές παραδόσεις και συμπεριφορές στα ζώα
Το φαινόμενο της κοινωνικής παράδοσης είναι γνωστό σε διάφορα είδη. Παραδείγματα αποτελούν καπουτσίνους στην Κόστα Ρίκα που για ένα διάστημα ξεψειρίζαν σκαντζόχοιρους, ή οι όρκες στις βορειοδυτικές ΗΠΑ που υιοθέτησαν τη συνήθεια να φορούν νεκρούς σολομούς στο κεφάλι τους. Τέτοιες συμπεριφορές συχνά διαδίδονται μέσα στις ομάδες με κοινωνικές αλληλεπιδράσεις και αναπαράγονται σταδιακά.
Οι καπουτσίνοι του νησιού Χικαρόν και η αφθονία χρόνου
Η έρευνα για τους καπουτσίνους στο νησί Χικαρόν έχει ειδικό ενδιαφέρον αφού το είδος αυτό είναι γνωστό για τη χρήση εργαλείων όπως πέτρες που σπάνε καρύδια. Σε απουσία φυσικών εχθρών και με άφθονη τροφή, οι πίθηκοι αυτοί διαθέτουν αρκετό ελεύθερο χρόνο, που πιθανώς συμβάλλει στην ανάπτυξη άτυπων κοινωνικών παραδόσεων, όπως η χρήση εργαλείων ή και η κλοπή μωρών από άλλες ομάδες.
Η πτώση της τάσης και η απειλή για τα αλουάτα
Σύμφωνα με τη δόκτωρ Γκόλντσμπόρου, τον Ιούλιο του 2023 καταγράφηκε τουλάχιστον μία ακόμη απαγωγή, ωστόσο τα περιστατικά φαίνεται να μειώνονται. Αυτό πιθανότατα συνδέεται με τη μείωση του διαθέσιμου πληθυσμού των μωρών αλουάτα, τα οποία χαρακτηρίζονται πλέον ως απειλούμενο είδος. Η προστασία τους είναι ζωτικής σημασίας για τη διατήρηση της φυσικής ισορροπίας στο οικοσύστημα του Παναμά.
