Ανακαλύψτε την επιβλητική Nina Simone, μια φωνή που όρισε μια ολόκληρη εποχή και άφησε ανεξίτηλο το στίγμα της στην ιστορία της μουσικής.
Τα Πρώτα Χρόνια και η Μουσική Εκπαίδευση
Γεννημένη το 1933 στη Βόρεια Καρολίνα, η Eunice Kathleen Waymon, όπως ήταν το πραγματικό της όνομα, έδειξε από νωρίς το μουσικό της ταλέντο. Σε ηλικία μόλις τριών ετών, τραγουδούσε στην τοπική εκκλησία, ενώ παράλληλα εξερευνούσε τις δυνατότητές της ως πιανίστρια. Η μουσική της εκπαίδευση στράφηκε στην κλασική μουσική, με επιρροές από τους Μπετόβεν και Μπραμς. Η δασκάλα της, αναγνωρίζοντας το ταλέντο της, συνέβαλε στην οικονομική της ενίσχυση για να συνεχίσει τις σπουδές της, οι οποίες την οδήγησαν στη φημισμένη σχολή Juilliard στη Νέα Υόρκη.
Από την Κλασική Μουσική στη Jazz και τα Blues
Η Nina Simone συνέχισε τις σπουδές της στο πιάνο, ενώ παράλληλα εργαζόταν ως πιανίστρια για να βιοποριστεί. Ωστόσο, οι οικονομικές δυσκολίες την ανάγκασαν να διακόψει τις σπουδές της. Μετακόμισε στη Φιλαδέλφεια με τους γονείς της, όπου προσπάθησε να συγκεντρώσει χρήματα για να συνεχίσει τις μουσικές της σπουδές. Απορρίφθηκε από το Curtis Institute of Music, γεγονός που η ίδια απέδωσε αργότερα στη φυλετική της καταγωγή.
© Hulton Archive / Getty Images / Ideal Image
Απομακρύνθηκε από την κλασική μουσική και στράφηκε στη jazz και τα blues, εμφανιζόμενη σε clubs στο Atlantic City τη δεκαετία του 1950. Εκεί υιοθέτησε το ψευδώνυμο “Nina Simone”, εμπνευσμένο από την ηθοποιό Simone Signoret. Οι εμφανίσεις της προσέλκυσαν ένα σημαντικό κοινό, όπως τους συγγραφείς Langston Hughes, Lorraine Hansberry και James Baldwin.
Μουσική Πρωτοπορία και Δισκογραφία
Στα τέλη της δεκαετίας του 1950, ξεκίνησε να ηχογραφεί τη μουσική της στην δισκογραφική εταιρεία Bethlehem, κυκλοφορώντας το πρώτο της άλμπουμ το 1957, το οποίο περιελάμβανε τα “Plain Gold Ring” και “Little Girl Blue”. Περιείχε επίσης τη δική της εκδοχή του “I Loves You Porgy” από το μιούζικαλ των George και Ira Gershwin “Porgy and Bess”. Ακολούθησε μια σειρά από άλμπουμς, όπως τα “The Amazing Nina Simone” (1959), “Nina Simone Sings Ellington!” (1962), “Wild Is the Wind” (1966) και “Silk and Soul” (1967), κυκλοφορώντας τα υπό την στέγη διαφορετικών δισκογραφικών εταιρειών.
Επιπλέον, ερμήνευσε με το δικό της μοναδικό τρόπο τραγούδια των Bob Dylan (“The Times They Are A-Changin”) και Beatles (“Here Comes the Sun”), ενώ παράλληλα ανέδειξε την αισθησιακή της πλευρά σε κομμάτια όπως τα “Take Care of Business” (1965), “I Put a Spell on You” (1965) και “I Want a Little Sugar in My Bowl” (1967).
Ακτιβισμός και Κίνημα για τα Πολιτικά Δικαιώματα
Τη δεκαετία του 1960, η Nina Simone έγινε σύμβολο του κινήματος για τα πολιτικά δικαιώματα στις Ηνωμένες Πολιτείες. Έγραψε το “Mississippi Goddam” (1963) ως απάντηση στη δολοφονία του Medgar Evers και στην βομβιστική επίθεση σε μια εκκλησία στην Αλαμπάμα, όπου σκοτώθηκαν τέσσερις νεαρές Αφροαμερικανές. Συνέχισε με το τραγούδι “Young, Gifted and Black”, το οποίο έγινε ύμνος του κινήματος. Μετά τη δολοφονία του Martin Luther King Jr. το 1968, ο μπασίστας της έγραψε το “Why (The King of Love Is Dead)”, το οποίο ερμήνευσε η Simone στο Westbury Music Festival.
Προσωπικές Δυσκολίες και Καλλιτεχνική “Αναγέννηση”
Απογοητευμένη από τις φυλετικές διακρίσεις στις ΗΠΑ, η Nina Simone έζησε σε διάφορες χώρες, όπως η Λιβερία, η Ελβετία, η Αγγλία και τα Μπαρμπέϊντος, πριν εγκατασταθεί μόνιμα στη Νότια Γαλλία. Υπέφερε από σοβαρά ψυχολογικά προβλήματα και αντιμετώπισε οικονομικές δυσκολίες λόγω των μάνατζερ και των δισκογραφικών εταιρειών.
Μετά από ένα διάλειμμα από τις ηχογραφήσεις στα μέσα της δεκαετίας του 1970, επέστρεψε το 1978 με το άλμπουμ “Baltimore”, το οποίο έλαβε θετικές κριτικές, αλλά δεν σημείωσε μεγάλη εμπορική επιτυχία.
Η δεκαετία του 1980 σηματοδότησε την “αναγέννηση” της καριέρας της με το τραγούδι “My Baby Just Cares For Me”, το οποίο χρησιμοποιήθηκε σε διαφήμιση του αρώματος Channel No.5 στην Αγγλία και έγινε Νο. 1 στο Βρετανικό Top 10 το 1985. Εκείνη την περίοδο άρχισε να γράφει την αυτοβιογραφία της “I Put a Spell on You”, η οποία εκδόθηκε το 1991.
Το 1993 κυκλοφόρησε ο επόμενος δίσκος της, “A Single Woman”. Παρά τις δυσκολίες, η Nina Simone διατήρησε ένα σταθερό κοινό που την ακολουθούσε στις εμφανίσεις της. Το 1998 επέστρεψε στη Νέα Υόρκη για μια συναυλία στο New Jersey Performing Arts Center και παρευρέθηκε στα 80ά γενέθλια του Nelson Mandela.
Το Τέλος και η Αιώνια Κληρονομιά
Τα τελευταία χρόνια της ζωής της, η Nina Simone έδωσε μάχη με τον καρκίνο του μαστού. Πέθανε στις 21 Απριλίου 2003, σε ηλικία 70 ετών, στο σπίτι της στη Γαλλία.
Η Nina Simone άφησε μια σημαντική κληρονομιά στη μουσική, την τέχνη και τον ακτιβισμό. Τραγούδησε για την αλήθεια και την ελευθερία, και τα τραγούδια της παραμένουν διαχρονικά και γεμάτα δύναμη. Υπήρξε πρότυπο για πολλούς καλλιτέχνες, όπως οι Aretha Franklin, Laura Nyro, Joni Mitchell, Lauryn Hill και Meshell Ndegeocello.
Η μουσική της Nina Simone αμφισβήτησε και αναδόμησε τα καθιερωμένα μουσικά πρότυπα, ενσωματώνοντας την κλασική της παιδεία σε διάφορα μουσικά είδη. Παρόλο που συχνά την αποκαλούσαν “Αρχιέρεια της Σόουλ”, έναν τίτλο που απεχθανόταν, και δεν αποδεχόταν τον χαρακτηρισμό της jazz τραγουδίστριας, η ίδια θεωρούσε τον εαυτό της ως μια folk τραγουδίστρια. Όπως έγραψε στην αυτοβιογραφία της: “Αν πρέπει να με αποκαλούν κάτι, τότε αυτό θα έπρεπε να είναι folk τραγουδίστρια, γιατί υπήρχαν πιο πολλά folk και blues κομμάτια στη μουσική μου”.
