Ισχυρισμοί για εξευτελιστική μεταχείριση και απάνθρωπες συνθήκες αναφέρθηκαν από Κολομβιανούς υπηκόους, οι οποίοι απελάθηκαν από τις ΗΠΑ κατά τις πρώτες εβδομάδες της προεδρίας του Ντόναλντ Τραμπ, προκαλώντας έντονες αντιδράσεις.
Ο Ντανιέλ Βάσκες, ένας 40χρονος μετανάστης, περιέγραψε την εφιαλτική του εμπειρία μετά τη σύλληψή του από τις αμερικανικές αρχές κοντά στα σύνορα με το Μεξικό τον Ιανουάριο. Έχοντας πληρώσει 500 δολάρια σε διακινητές, γνωστούς και ως “κογιότ“, για να τον βοηθήσουν να περάσει τα σύνορα, περίμενε μια σύντομη κράτηση, όπως τον είχαν διαβεβαιώσει.
Αντίθετα, ο Βάσκες πέρασε πάνω από μία εβδομάδα σε κέντρα κράτησης μεταναστών στο Σαν Ντιέγκο της Καλιφόρνιας και στο Λαρέντο του Τέξας, μια εμπειρία που περιέγραψε ως ένα “συναισθηματικό rollercoaster”.
Σύμφωνα με τον Βάσκες, το κέντρο κράτησης στο Σαν Ντιέγκο ήταν υπερπλήρες, με έντονο φως που δεν τον άφηνε να κοιμηθεί. Ακολούθησε αεροπορική μεταφορά στο Λαρέντο, όπου κρατήθηκε για τέσσερις ημέρες, πριν επιστρέψει στο Σαν Ντιέγκο και επιβιβαστεί σε πτήση με προορισμό την πατρίδα του, την Κολομβία. Κάθε μετακίνηση γινόταν με χειροπέδες και αλυσίδες.
“Η αίσθηση των χειροπέδων και η όλη κατάσταση ήταν πολύ περίεργη για μένα. Ήταν θλιβερό, σοκαριστικό και ταπεινωτικό“, δήλωσε ο Βάσκες.
Η πρακτική της χρήσης χειροπέδων και αλυσίδων στα πόδια μεταναστών κατά τη μεταφορά τους δεν είναι καινούργια για τις αμερικανικές αρχές. Ωστόσο, μετά την ανάληψη των καθηκόντων του Τραμπ, οι κυβερνήσεις της Βραζιλίας και της Κολομβίας εξέφρασαν έντονες ανησυχίες για την απάνθρωπη μεταχείριση κατά τις πτήσεις απέλασης.
Απελαθέντες που επέστρεφαν στη Βραζιλία κατήγγειλαν στα τοπικά μέσα ενημέρωσης κακομεταχείριση και άρνηση πρόσβασης στην τουαλέτα. Ο Βάσκες ανέφερε ότι είδε γυναίκες να αναγκάζονται να ουρήσουν στα καθίσματά τους κατά τη διάρκεια της πτήσης του.
Η αρμόδια αμερικανική υπηρεσία για τον έλεγχο των συνόρων και τη μετανάστευση (ICE) δεν έχει απαντήσει σε ερωτήματα σχετικά με τις συνθήκες μεταφοράς των μεταναστών στις πτήσεις απέλασης, ούτε για τους ισχυρισμούς περί άρνησης χρήσης της τουαλέτας.
Ένας άλλος Κολομβιανός, ο Σουάρες, μοιράστηκε παρόμοιες εμπειρίες από τη κράτησή του, περιγράφοντας ένα συνεχές αίσθημα πίεσης.
“Υφίστασαι ψυχολογική κακοποίηση”, δήλωσε ο Σουάρες, αναφερόμενος σε περιστατικά όπου τον ξυπνούσαν έως και πέντε φορές τη νύχτα και τον υποχρέωναν να κάθεται σε έναν διάδρομο για έως και 90 λεπτά, μια εμπειρία παρόμοια με αυτή που περιέγραψε ο Βάσκες. Παρά τις προσπάθειες, η ICE δεν έχει προβεί σε σχόλια σχετικά με τις καταγγελίες για κακομεταχείριση στα κέντρα κράτησης μεταναστών.
Σύμφωνα με τον Βάσκες, η επικοινωνία με την οικογένειά του ήταν αδύνατη. Για να ξεπεράσει αυτό το εμπόδιο, χάραξε τους αριθμούς τηλεφώνων των συγγενών του σε χάρτινες συσκευασίες από σταφίδες και τις έδινε σε άλλους κρατουμένους που θα απελευθερώνονταν. Αργότερα έμαθε ότι ένας από αυτούς που αφέθηκαν ελεύθεροι είχε καταφέρει να επικοινωνήσει με την αδελφή του.
Ο Βάσκες, ο οποίος παραδέχτηκε ότι στο παρελθόν είχε εισέλθει στις ΗΠΑ με κατάλληλες βίζες, εξέφρασε την επιθυμία να επιστρέψει και να αναζητήσει νομική υποστήριξη, ελπίζοντας ότι θα βρει καλύτερες ευκαιρίες εργασίας από αυτές που υπάρχουν στην Κολομβία.
Αντίθετα, ο Σουάρες, ο οποίος είχε μεταβεί στις ΗΠΑ για να εργαστεί και να ζήσει με τα παιδιά του, δήλωσε ότι δεν σκοπεύει να προσπαθήσει ξανά.
“Δεν θα συμβούλευα κανέναν να πάει”, κατέληξε.
