Η πολιτική εκμετάλλευση της τραγωδίας των Τεμπών από την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ θυμίζει έναν παίκτη που προσπαθεί να ανακτήσει τα χαμένα με μία τελευταία ζαριά. Επιχειρεί να πλήξει την κυβέρνηση, να στριμώξει τον ΣΥΡΙΖΑ και την υπόλοιπη αντιπολίτευση, ενώ παράλληλα επιδιώκει να “ξεπλύνει” προηγούμενες στρατηγικές αστοχίες, όπως στην εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας. Η δημοσιοποίηση του συγκλονιστικού ηχητικού ντοκουμέντου από τη μοιραία νύχτα πυροδότησε μια έντονη πολιτική αντιπαράθεση γύρω από το ζήτημα της συγκάλυψης.
Η έννοια της συγκάλυψης προϋποθέτει συνειδητή απόκρυψη στοιχείων με σκοπό το προσωπικό όφελος. Στην περίπτωση του δυστυχήματος των Τεμπών, μια τέτοια κατηγορία δεν μπορεί να εκτοξεύεται ελαφρά τη καρδία στο πλαίσιο της συνήθους πολιτικής αντιπαράθεσης. Είναι αβάσιμο να υποστηρίζεται ότι όσοι βρέθηκαν στην πρώτη γραμμή της τραγωδίας λειτούργησαν με προμελετημένο σχέδιο συγκάλυψης.
Παραβλέπεται εντελώς η ανθρώπινη διάσταση των ατόμων που κλήθηκαν να διαχειριστούν μια πρωτοφανή καταστροφή. Οι άνθρωποι αυτοί έπρεπε να πάρουν άμεσες αποφάσεις γνωρίζοντας μόνο ότι υπήρχαν επιβάτες – νεκροί, τραυματίες και εγκλωβισμένοι – χωρίς να έχουν τη συνολική εικόνα που διαθέτουν σήμερα οι επικριτές τους. Η πληρέστερη εικόνα που έχουμε σήμερα οφείλεται και σε νέα ερευνητικά εργαλεία που θέσπισε η κυβέρνηση για πιο ολοκληρωμένες έρευνες.
