Η συζήτηση γύρω από τη συντηρητική στροφή στην κοινωνία έχει αποκτήσει νέο ενδιαφέρον τον τελευταίο καιρό, με τα πολιτικά κόμματα στην Ελλάδα να καλούνται να τοποθετηθούν. Τα κόμματα της κεντροαριστεράς και οι δυνάμεις της ακροδεξιάς κρατούν τις θέσεις τους, αλλά η Νέα Δημοκρατία υπό τον Κυριάκο Μητσοτάκη αντιμετωπίζει την κατάσταση διαφορετικά, επιδιώκοντας μια ισχυρή ισορροπία.
Σήμερα, τα κόμματα στα δεξιά της Νέας Δημοκρατίας συνεχώς αποκτούν μεγαλύτερη δημοτικότητα, με ποσοστά που συχνά υπερβαίνουν το 15%. Παρ’ όλα αυτά, ο Μητσοτάκης έχει αποκλείσει τη συνεργασία μαζί τους, ακόμα και αν το απαιτήσουν οι επόμενες εκλογές. Ωστόσο, είναι φανερό ότι το ενδιαφέρον του πρωθυπουργού εστιάζει στο να επαναπατρίσει τους ψηφοφόρους που έχουν απομακρυνθεί από τη Νέα Δημοκρατία, «κλίνοντας προς τα δεξιά» και προσπαθώντας να τους πείσει για την πολιτική του ατζέντα.
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης προσπαθεί να διατηρήσει τον έλεγχο του μεσαίου χώρου, όπως έκανε και τα προηγούμενα χρόνια. Το ΠΑΣΟΚ, η άλλη πολιτική δύναμη που διεκδικεί το κέντρο, έχει κάποιες επιτυχίες, ωστόσο οι τελευταίες δημοσκοπήσεις δείχνουν στασιμότητα ή και πτώση στην επιρροή του. Το κρίσιμο στοιχείο είναι πώς θα ανταποκριθούν οι αναποφάσιστοι ψηφοφόροι που δεν έχουν επιστρέψει στο ΠΑΣΟΚ. Αν η Νέα Δημοκρατία δεν μπορέσει να τους κρατήσει, υπάρχει κίνδυνος να στραφούν στην αποχή, ένα φαινόμενο που έχει παρατηρηθεί και σε προηγούμενες εκλογές.
Στις εκλογές του 2019, ο Μητσοτάκης κατάφερε να ενσωματώσει τον κεντροδεξιό χώρο και να προσελκύσει ψηφοφόρους από τη μεσαία τάξη και των κεντρώων, δύο ομάδες που είναι κρίσιμες για την εκλογική επιτυχία. Μετά από μια σειρά μεταρρυθμίσεων, η κυβέρνησή του δήλωσε ανοιχτά ότι προωθεί έναν «πολυδιάστατο εκσυγχρονισμό» που διαγραφεί τις παραδοσιακές γραμμές ανάμεσα σε δεξιά και αριστερά, ανανεώνοντας έτσι τον πολιτικό της λόγο.
Καθώς η θητεία του πλησιάζει στο τέλος της, η επίτευξη μετρήσιμων αποτελεσμάτων στους τομείς της οικονομίας, της απασχόλησης, της κοινωνικής πολιτικής και άλλων κρίσιμων τομέων έχει γίνει δημοφιλές θέμα. Η αδιευκρίνιστη ψήφος παραμένει κεντρικό διακύβευμα με τη στήριξη της Νέας Δημοκρατίας να κυμαίνεται γύρω στο 60-65%. Για το Μέγαρο Μαξίμου είναι κρίσιμο να επανασυστήσει τους διαύλους επικοινωνίας με το εκλογικό κοινό.
Πρόσφατα, η πρώτη ψηφοφορία για την εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας αποκάλυψε τη διαρκή ισορροπία δυνάμεων στο Κοινοβούλιο, ενόψει μιας πιθανής τέταρτης ψηφοφορίας για την εκλογή Κωνσταντίνου Τασούλα. Η συγκέντρωση ψήφων από τη Λούκα Κατσέλη έκρουσε τον κώδωνα της αντιπαράθεσης μεταξύ ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ σχετικά με τις επιλογές υποψηφίων.
Η κυβέρνηση γνωρίζει το πολιτικό κλίμα και τα όρια της υποστήριξης που μπορεί να έχει η υποψηφιότητα του Τασούλα. Χρησιμοποιώντας την επιχειρηματολογία ότι έχει εκλεγεί τρεις φορές με ευρεία πλειοψηφία, η κυβερνητική ομάδα προτάσσει την ορθότητα της επιλογής της, παρακολουθώντας θετικά τα σημάδια εντός της Νέας Δημοκρατίας.
Δεδομένων των παραπάνω, η κυβέρνηση επιλέγει να μην αποκρίνεται στις επικρίσεις από την αντιπολίτευση σχετικά με μια «δεξιά στροφή» που συνδέεται με τον διορισμό του Τασούλα, είτε με τις δηλώσεις του Μητσοτάκη για τα φύλα. Η διαχείριση αυτών των πολιτικών προκλήσεων θα είναι καθοριστική εν όψει των επόμενων εκλογών.
