Κατά τη διάρκεια της ομιλίας του στην Κοινοβουλευτική Συνέλευση του Συμβουλίου της Ευρώπης, ο πρώην πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας αναφέρθηκε στη σημαντική ανάγκη για τη δημιουργία μιας Πανευρωπαϊκής Συμμαχίας Δημοκρατίας και Δικαιοσύνης. Η συμμαχία αυτή θα προκύψει από μια ευρεία συνεργασία μεταξύ κυβερνήσεων, πολιτικών κινημάτων και πολιτών.
Όπως υποστήριξε, η εν λόγω συμμαχία πρέπει να προασπίζει τις ευρωπαϊκές αξίες, έχοντας μάθει από τα λάθη των τελευταίων τριών δεκαετιών.
Αναλύοντας την εκλογή του Ντόναλντ Τραμπ και τις νέες κατευθύνσεις που αυτός εισάγει στην εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ, ο κ. Τσίπρας στάθηκε στην τάση που παρατηρείται παγκοσμίως με την άνοδο αυταρχικών καθεστώτων. Τόνισε ότι «ο κ. Τραμπ προτείνει ότι δεν είναι προς το συμφέρον των Ηνωμένων Πολιτειών να συμφωνηθούν νέοι, πιο συμμετοχικοί κανόνες με επίκεντρο το διεθνές δίκαιο, όπως συνέβη το 1945 ή το 1990», προτείνοντας αντ’ αυτού την επικράτηση του «δικαίου του ισχυρού».
«Η εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ φαίνεται να καθορίζεται από συμφέροντα βραχυπρόθεσμης ωφέλειας, ακόμη και αν αυτό συνεπάγεται αμφισβήτηση συνόρων και παρέμβαση σε εσωτερικά ζητήματα άλλων χωρών», πρόσθεσε ο πρώην πρωθυπουργός.
Επέστησε επίσης την προσοχή στην πολύ επικίνδυνη στροφή των πολιτικών της εξουσίας που πλέον καθορίζονται από δισεκατομμυριούχους οι οποίοι έχουν γίνει πιο ισχυροί κατά την διάρκεια των κρίσεων που προκάλεσαν οικονομικές αναταραχές και πολέμους.
Ο κ. Τσίπρας επικαλέστηκε το «προφητικό» σχόλιο της κορυφαίας πολιτικής στοχάστριας Χάνα Άρεντ, σύμφωνα με την οποία κατά την περίοδο του ιμπεριαλισμού «οι επιχειρηματίες μεταμορφώνονταν σε πολιτικούς και οι πολιτικοί γίνονταν αξιοσέβαστοι μόνο όταν υιοθετούσαν τη γλώσσα των επιχειρηματιών».
«Δεν θα αποδεχτούμε παρεμβάσεις σε εσωτερικές υποθέσεις από τις ΗΠΑ»
Επιπλέον, ο Τσίπρας κάλεσε τους Ευρωπαίους αξιωματούχους να διαβεβαιώσουν ότι «δεν θα αποδεχτούμε παρεμβάσεις στις εσωτερικές μας υποθέσεις», τονίζοντας ότι οι σχέσεις ΕΕ-ΗΠΑ πρέπει να βασίζονται στον αμοιβαίο σεβασμό.
Επεσήμανε τέλος τα ζητήματα διπλών προτύπων που έχουν παρατηρηθεί στο παρελθόν στις διεθνείς σχέσεις, τονίζοντας τις ανισότητες που υπήρξαν κατά τη διάρκεια της «νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης» και την υποκρισία εκείνων που ήθελαν ξένους εργάτες αλλά χωρίς δικαιώματα και πολέμους χωρίς πρόσφυγες.
Στο πλαίσιο αυτό, υπογράμμισε την αναγκαιότητα μιας ειλικρινούς συζήτησης για την κατάσταση στη Μέση Ανατολή, καθώς και τη δυσκολίαที่จะ βρεθεί η ειρηνική λύση στην Ουκρανία, όπου ορισμένοι φοβούνται να τοποθετηθούν δημόσια, ενώ άλλοι, όπως ο κ. Τραμπ και ο κ. Όρμπαν, είναι οι πρώτοι που τολμούν να μιλήσουν.
