«Ποιο είναι το μήνυμα που θα θέλατε να περάσει η ιστορία για εσάς;» ήταν η ερώτηση που δέχθηκε πρόσφατα ο Όλαφ Σολτς από την εφημερίδα Tagesspiegel του Βερολίνου. Η απάντηση του 66χρονου καγκελάριου ήταν άμεση και περιεκτική: «Πρέπει να είμαστε προσεκτικοί με τους πολιτικούς που αναρωτιούνται για την κληρονομιά τους κατά τη διάρκεια της θητείας τους».
Μετά από αυτή τη δήλωση, είναι προφανές ότι το θέμα της κληρονομιάς απασχολεί τον Σολτς ιδιαίτερα αυτό το διάστημα. Αν, ωστόσο, χάσει τις πρόωρες εκλογές της 23ης Φεβρουαρίου και τον αντικαταστήσει ο Φρίντριχ Μερτς από την χριστιανοδημοκρατική αντιπολίτευση (CDU), οι ιστορικοί μπορεί να αναγνωρίσουν τον Σολτς ως τον Σοσιαλδημοκράτη καγκελάριο με τη συντομότερη θητεία στη μεταπολεμική Γερμανία.
Σοφία και αισιοδοξία
Ωστόσο, ο Σολτς συνεχίζει να είναι αισιόδοξος και εμμένει στην πορεία του. Με την ίδια υπομονή και αποφασιστικότητα που τον οδήγησε στην νίκη των εκλογών του 2021. Παρά το γεγονός ότι οι δημοσκοπήσεις τον έδειχναν με το Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα (SPD) στο 15% μόνο τρεις μήνες πριν από την εκλογική αναμέτρηση, εκείνος παρέμεινε αταλάντευτος. Λάθη όμως από την πλευρά των Χριστιανοδημοκρατών οδήγησαν τελικά στην κατάληξη του SPD στην πρώτη θέση με 25,7%.
Προκλήσεις στη διαδρομή
Ο Σολτς έχει βιώσει πολλές δυσκολίες στην πολιτική του καριέρα. Κανείς καγκελάριος πριν από αυτόν δεν είχε να αντιμετωπίσει τόσα πολλά προβλήματα ταυτόχρονα. Τρεις μήνες μετά την ανάληψη των καθηκόντων του, η Ρωσία εισέβαλε στην Ουκρανία, με αποτέλεσμα η Γερμανία να προσπαθεί να προσφέρει στρατιωτική υποστήριξη στο Κίεβο, χωρίς να εμπλακεί στον πόλεμο. Ένα σενάριο που του έχει αποφέρει κατηγορίες για υποχωρητικότητα, αν και ο ίδιος το αποκαλεί «ιδιαίτερη προσοχή».
Ο πόλεμος αυτός επέφερε και άλλες αρνητικές συνέπειες: ενεργειακή κρίση, πληθωρισμός και ανησυχία για ύφεση στην οικονομία. Όλα αυτά εντείνονται από τις διαμάχες στην Ευρώπη σχετικά με το άσυλο και την αύξηση των ακροδεξιών κομμάτων.
Αναταραχές εντός κυβέρνησης
Η κυβερνητική συνεργασία Σοσιαλδημοκρατών, Πρασίνων και Φιλελευθέρων δεν ήταν παρά μια αναγκαία συνθήκη για την Εξασφάλιση πλειοψηφίας στο κοινοβούλιο. Οι αντιφάσεις αυτές έγιναν γρήγορα φανερές, με την ύπαρξη δύο αριστερών κομμάτων και μιας δύναμης που προωθεί τον οικονομικό φιλελευθερισμό.
Παρά τις διακυμάνσεις που έχουν ανακύψει στις κατατάξεις, ο Σολτς δεν φαίνεται να επηρεάζεται από την πτώση της δημοτικότητάς του, παρόλο που τον χαρακτηρίζουν «πολύ αντιδημοφιλή» καγκελάριο. Ασκεί περιορισμένο έλεγχο στα αποτελέσματα των δημοσκοπήσεων και δεν προσαρμόζει την πολιτική του ανάλογα. Ελπίζει ότι θα ανακτήσει το χαμένο έδαφος, αποφεύγοντας την προκήρυξη πρόωρων εκλογών.
