Μια συμφωνία εκεχειρίας στη Μέση Ανατολή φαίνεται να πυροδοτεί έναν άτυπο ανταγωνισμό ανάμεσα στον Τζο Μπάιντεν και τον Ντόναλντ Τραμπ, με φόντο τις αμερικανικές πολιτικές εξελίξεις.
Δύο Προεδρίες, Δύο Διαφορετικές Προσεγγίσεις
Ο πρώην Πρόεδρος Τραμπ, μέσω της πλατφόρμας του Truth Social, διεκδίκησε τα εύσημα για την επίτευξη της συμφωνίας κατάπαυσης του πυρός, λίγο πριν την επίσημη ανακοίνωση του Μπάιντεν. Στην ανάρτησή του, τόνισε ότι η συμφωνία αποτελεί συνέχεια των πολιτικών της δικής του κυβέρνησης, επικαλούμενος την “Ιστορική Νίκη” του Νοεμβρίου και την δέσμευσή του για ειρήνη.
Από την άλλη πλευρά, ο Πρόεδρος Μπάιντεν, σε δηλώσεις του, υπογράμμισε τη συνεχή διπλωματική προσπάθεια της δικής του κυβέρνησης. Παράλληλα, αναγνώρισε τη σημασία της συνεργασίας με την ομάδα του Τραμπ, προκειμένου οι Ηνωμένες Πολιτείες να παρουσιάζουν μια ενιαία φωνή στα διεθνή ζητήματα. Η ανάγκη για συντονισμένη αμερικανική εξωτερική πολιτική τονίστηκε ιδιαιτέρως.
Σύμφωνα με δημοσιεύματα, ο Τραμπ είχε στείλει τον ειδικό του απεσταλμένο, Στιβ Γουίτκοφ, στις ειρηνευτικές συνομιλίες που διεξάγονταν στο Κατάρ. Το γεγονός αυτό έρχεται σε αντίθεση με τους ισχυρισμούς του Μπάιντεν ότι η συμφωνία ήταν προϊόν των δικών του προσπαθειών.
Ο Ρόλος της Αμερικανικής Εμπλοκής στην Εκεχειρία
Αν και ο Τραμπ είναι γνωστός για την τάση του να προβάλλει τα επιτεύγματά του, η συμμετοχή του στην επίτευξη της εκεχειρίας φαίνεται να αναγνωρίζεται από διάφορους κύκλους.
Ο Μάικ Κέισι, πρώην αξιωματούχος του Υπουργείου Εξωτερικών, υποστήριξε ότι υπάρχουν ενδείξεις ότι η συμφωνία σχεδιάστηκε ώστε να αποδοθεί μέρος της πολιτικής νίκης στον Τραμπ. Η δήλωση αυτή δίνει τροφή σε θεωρίες σχετικά με την επιθυμία να υπάρξει μια κοινή προσέγγιση.
Μάλιστα, ορισμένα ισραηλινά μέσα ενημέρωσης υποστήριξαν ότι η παρέμβαση του Τραμπ ήταν καθοριστική για την επίτευξη της κατάπαυσης του πυρός. Οι αναφορές αυτές ενισχύουν την υπόθεση ότι ο πρώην πρόεδρος διαδραμάτισε σημαντικό ρόλο στις διαπραγματεύσεις.
Η Επιρροή του Ντόναλντ Τραμπ στις Διαπραγματεύσεις
Σύμφωνα με τους Times of Israel, η συμμετοχή του Γουίτκοφ στις διαπραγματεύσεις ήταν σημαντική, καθώς επηρέασε τον Νετανιάχου να κινηθεί προς την κατεύθυνση της συμφωνίας. Αν και η κυβέρνηση Μπάιντεν δεν παραδέχεται επίσημα την επιρροή του Τραμπ, σε ιδιωτικές συζητήσεις αναγνωρίζεται ότι η ομάδα του έπαιξε κεντρικό ρόλο.
Ακαδημαϊκές Προσεγγίσεις για τη Συμφωνία
Ο Jean-Loup Samaan, ερευνητής στο Ινστιτούτο Μέσης Ανατολής, θεωρεί “πολύ πιθανό” ότι η ομάδα του Τραμπ άσκησε πιέσεις στον Νετανιάχου να αποδεχθεί τη συμφωνία, αντανακλώντας την επιθυμία του πρώην προέδρου για γρήγορες λύσεις. Η προσέγγιση αυτή υπογραμμίζει την αποφασιστικότητα του Τραμπ για άμεση δράση.
Ο Alam Saleh, ειδικός στη Μέση Ανατολή, επισημαίνει ότι η επιρροή του Γουίτκοφ ήταν αναμφισβήτητη και ότι το γεγονός αυτό θα έχει πολιτικές επιπτώσεις, καθώς οι σχέσεις στην περιοχή εξελίσσονται και διαμορφώνουν νέες στρατηγικές συμμαχίες. Οι αναλύσεις αυτές αναδεικνύουν τη μακροπρόθεσμη επιρροή της αμερικανικής εμπλοκής στην περιοχή.
