Η Τζέιν Όστεν είναι αναμφισβήτητα μία από τις πιο εμβληματικές μυθιστοριογράφους της αγγλικής λογοτεχνίας, διάσημη για την πνευματώδη ειρωνεία και την κριτική της κοινωνίας της εποχής της. Με ξεχωριστό τρόπο, η Όστεν αποτυπώνει σε έργα όπως το ‘Υπερηφάνεια και Προκατάληψη’ τις αδυναμίες και τα πάθη των ανθρώπινων σχέσεων.
Γεννήθηκε στις 16 Δεκεμβρίου 1775 στο Στίβεντον του Χαμσάιρ. Ήταν κόρη ευυπόληπτων γονέων οι οποίοι έδωσαν μεγάλη σημασία στη μόρφωση των παιδιών τους. Ο πατέρας της, με τη βοήθεια της πλούσιας βιβλιοθήκης του, ενθάρρυνε την Τζέιν να διαβάζει, καλλιεργώντας έτσι τη φαντασία και τη δημιουργικότητά της από μικρή ηλικία.
Καθόλη τη διάρκεια της εφηβικής της ηλικίας, η Τζέιν ανέπτυξε μια στενή σχέση με τον πατέρα της και την μεγαλύτερη αδερφή της, Κασσάνδρα. Οι γονείς αποφάσισαν να στείλουν τα κορίτσια σε οικοτροφείο, αλλά η υγεία της Κασσάνδρας επηρεάστηκε αρνητικά και τους ανάγκασαν να επιστρέψουν στο πατρικό τους σπίτι λόγω οικονομικών προβλημάτων.
Αρχές του Συγγραφικού Έργου
Από τη δεκαετία του 1790, η Τζέιν αρχίζει να γράφει, δημιουργώντας το πρώτο της έργο ‘Love and Friendship’, που είναι μια παρωδία ερωτικών επιστολών. Έναν χρόνο αργότερα, δημοσιεύει το ‘The History of England’, που σατιρίζει τα ιστορικά κείμενα, συνοδευόμενο από σχέδια της αδελφής της.
Η ζωή της Τζέιν παρέμεινε στον οικογενειακό χώρο, όπου φυλάσσοντας το σπίτι, παίζοντας πιάνο και συμμετέχοντας σε κοινωνικές δραστηριότητες. Σταδιακά, η συγγραφή της εξελίχθηκε με το ‘Lady Susan’, ένα μυθιστόρημα που διερευνά τη γοητεία και την εξυπνάδα μιας νεαρής γυναίκας. Σημαντικότερο έργο είναι το ‘Elinor and Marianne’, που τελικά κυκλοφόρησε ως ‘Sense and Sensibility’. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, συνέγραψε επίσης το ‘First Impressions’, αργότερα γνωστό ως ‘Pride and Prejudice’ και το ‘Susan’, που έγινε το ‘Northanger Abbey’.
Το 1801, η οικογένεια μετακομίζει στο Bath και το 1805 ο πατέρας της πεθαίνει, οδηγώντας την οικογένεια σε οικονομικές δυσκολίες. Στα 30 της, αρχίζει να εκδίδει τα έργα της ανώνυμα και μεταξύ 1811 και 1816 κυκλοφορεί σημαντικά έργα με ψευδώνυμο, όπως το ‘Sense and Sensibility’, ‘Pride and Prejudice’, ‘Mansfield Park’ και ‘Emma’.
Η Κληρονομιά της Όστεν
Το 1816, η Τζέιν ασθενεί από τη νόσο του Άντισον. Παρά την επιδείνωση της υγείας της, συνεχίζει να γράφει, αρχίζοντας το ‘The Brothers’, το οποίο κυκλοφόρησε μετά θάνατον ως ‘Sanditon’. Το ‘Persuasion’ είναι άλλο ένα έργο που είδε το φως της δημοσιότητας μετά το θάνατό της. Δυστυχώς, η κατάσταση της υγείας της χειροτερεύει και πεθαίνει στις 18 Ιουλίου 1817 στο Γουιντσέστερ.
Μετά το θάνατό της, το συγγραφικό της έργο κέρδισε αναγνώριση. Συγγενείς της επιβεβαίωσαν την ταυτότητά της πίσω από τα διάσημα αυτά μυθιστορήματα.
© Dan Kitwood / Getty Images / Ideal Image
Σήμερα, η Τζέιν Όστεν αναγνωρίζεται ως μία από τις κορυφαίες συγγραφείς της Αγγλικής λογοτεχνίας, απολαμβάνοντας αναγνώριση τόσο από ακαδημαϊκούς όσο και από αναγνώστες. Το 2002, σε μια δημοσκόπηση του BBC, κατετάγη στην 70η θέση των ‘Πιο Διάσημων Βρετανών Όλων των Εποχών’.
Η ζωή και τα έργα της Όστεν έχουν εμπνεύσει πολλές ταινίες και τηλεοπτικές σειρές, επιβεβαιώνοντας τη διαχρονική απήχηση της λογοτεχνίας της.
Αφορισμοί
– ‘Δεν υπάρχει καμιά ευχαρίστηση σαν εκείνη που σου προσφέρουν τα βιβλία. Όλα τα άλλα σε κουράζουν. Όταν ζήσω σε δικό μου σπίτι, θα είμαι πραγματικά δυστυχισμένη εάν δεν έχω μια τέλεια βιβλιοθήκη.
– ‘Ήμουν ήσυχη, μα όχι τυφλή’.
– ‘Αν σ’ αγαπούσα λιγότερο, θα μπορούσα ίσως να μιλώ γι’ αυτό περισσότερο’.
– ‘Η φαντασία της γυναίκας είναι πολύ γρήγορη. Περνάει αστραπιαία από το θαυμασμό στην αγάπη, από την αγάπη στο γάμο’.
– ‘Ο εγωισμός πρέπει πάντα να συγχωρείται, ξέρετε, επειδή δεν υπάρχει ελπίδα θεραπείας’.
– ‘Κάθε άνθρωπος είναι περικυκλωμένος από μια γειτονιά εθελοντών κατασκόπων’.
– ‘Δεν θέλω οι άνθρωποι να είναι καλόβολοι, γιατί έτσι γλιτώνω από τον κόπο να τους συμπαθήσω’.
– ‘Μια γυναίκα που έχει άντρα είναι πάντα πιο καλόβολη από μια γυναίκα που δεν έχει. Είναι ικανοποιημένη από τον εαυτό της’
– ‘Αυτοί που δεν παραπονιούνται, δεν τους λυπούνται ποτέ’.
– ‘Ήμουν εγωίστρια σε όλη μου τη ζωή, αλλά μόνο στην πράξη, δεν ήταν θέμα αρχής’.
– ‘Θα μπορούσα εύκολα να συγχωρήσω την περηφάνια του, αν δεν είχε συντρίψει τη δική μου’.
– ‘Πόσο γρήγορα βρίσκουμε τους λόγους για να δικαιολογούμε ό,τι μας αρέσει!’
– ‘Η ματαιοδοξία, όταν δουλεύει σε ένα αδύναμο μυαλό, δημιουργεί προβλήματα κάθε είδους’.
– ‘Στον έρωτα είμαστε όλοι ανόητοι’.
– ‘Ήταν ίσως μια από αυτές τις περιπτώσεις που η συμβουλή ήταν κακή ή καλή ανάλογα πώς αποφασίζει το γεγονός’.
