Με την πλήρη ένοπλη εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία τον Φεβρουάριο του 2022, η Μόσχα πήρε την απόφαση να μεταφέρει στρατεύματα και μισθοφόρους από τη Συρία σε μια προσπάθεια να υπερασπιστεί την επίθεση χιλιάδες χιλιόμετρα βόρεια. Ο Πούτιν ίσως θεώρησε ότι αυτή η κίνηση θα ήταν χαμηλού κινδύνου, ελπίζοντας ότι θα μείωνε τη ρωσική αντίσταση.
Σύμφωνα με το Defense One, αυτή η απόφαση αποδείχθηκε καταστροφική για τον Άσαντ. Ενώ η συριακή εξέγερση κερδίζει έδαφος, η Ρωσία ενδέχεται να έχει στείλει μερικούς από τους μισθοφόρους της πίσω στη Συρία για να υποστηρίξει το καθεστώς, αλλά το timing είναι πολύ αργά και οι δυνάμεις είναι ανεπαρκείς.
Οι στρατιωτικές συνέπειες για τη Ρωσία είναι σοβαρές. Εάν χαθεί η ναυτική βάση της Ταρτούς, η στρατιωτική παρουσία της Μόσχας στην περιοχή θα υποστεί σοβαρό πλήγμα. Έστω κι αν στη βάση βρίσκονται λίγα πολεμικά πλοία, η Ρωσία είχε αναπτύξει από το 2017 τη δυνατότητα να επισκευάζει και να προμηθεύει πλοία, κάτι που επέτρεπε την επέκταση των επιχειρήσεών της στη Μεσόγειο και στη Βόρεια Αφρική.
Οι στρατηγικές επιπτώσεις είναι επίσης ανησυχητικές. Το κυρίαρχο αφήγημα της ρωσικής ανόδου έχει επηρεαστεί έντονα. Η σταδιακή αλλά σταθερή κίνηση των ρωσικών στρατευμάτων ουσιαστικά αποδεικνύει την ανθεκτικότητα των απωλειών και θέτει σοβαρά ερωτήματα για τη μακροχρόνια υποστήριξη των ΗΠΑ προς το Κίεβο, καθώς και για την ικανότητα της Ευρώπης να διαχειριστεί τη κατάσταση αν αλλάξει η ηγεσία των ΗΠΑ.
Η πτώση του Άσαντ αποτελεί ένα γεωπολιτικό πλήγμα για τον Πούτιν, αμφισβητώντας την εξουσία του και αποθαρρύνοντας άλλες χώρες από το να στραφούν προς τη Μόσχα. Αυτό το γεγονός υπονομεύει την εικόνα της ρωσικής ανόδου και ενισχύει την αίσθηση ότι η Ρωσία έχει να αντιμετωπίσει οξύτατα προβλήματα, όπως την πτώση της αξίας του ρουβλίου και την αύξηση του πληθωρισμού άνω του 8%. Παράλληλα, οι ρωσικές δυνάμεις ενδέχεται να φτάνουν στα όρια του εξοπλισμού που διαθέτουν, βασιζόμενες σε παλαιές στρατιωτικές τεχνολογίες.
Οι ρωσικές απώλειες στην Ουκρανία τον Νοέμβριο φτάνουν μεταξύ 1.300 και 1.800 ημερησίως, οι υψηλότερες των τελευταίων τριών χρόνων πολέμου, αναγκάζοντας τη Μόσχα να στραφεί σε μισθοφόρους από τη Βόρεια Κορέα. Στο εσωτερικό της, προσφέρει ολοένα και μεγαλύτερα μπόνους για στρατολόγηση, κάτι που αυξάνει την πίεση στα οικονομικά της κυβέρνησης. Παράλληλα, οι Ευρωπαίοι ηγέτες δείχνουν διατεθειμένοι να παρέχουν περισσότερη στήριξη στην Ουκρανία αν οι Ηνωμένες Πολιτείες αποφασίσουν να αποσύρουν τη βοήθειά τους.
Η απώλεια της κύριας στρατηγικής επιρροής της Ρωσίας στη Μέση Ανατολή δίνει την αίσθηση ότι το αφήγημα της ρωσικής ανόδου το 2024 μοιάζει περισσότερο με παραμύθι παρά με πραγματικότητα.
