Δύο πρώην πρωθυπουργοί της Νέας Δημοκρατίας, οι Κώστας Καραμανλής και Αντώνης Σαμαράς, αποφάσισαν να μην παραστούν στις εκδηλώσεις για τα 50 χρόνια από την ίδρυση του κόμματός τους, υπό την αιγίδα του Κωνσταντίνου Καραμανλή, θείου του Κώστα Καραμανλή. Αυτή η σιωπηλή αποχή έχει ιδιαίτερο συμβολισμό σε πολιτικό επίπεδο. Αν και η απουσία τους δεν σχετίζεται άμεσα με την οικογένεια του κ. Μητσοτάκη, οι πρώην ηγέτες φαίνεται να σπάνε τη σιωπή τους λόγω διαφορών με τον νυν πρωθυπουργό.
Αναμφίβολα, βρισκόμαστε σε μια εποχή πολιτικών εξελίξεων. Είναι γνωστό πως ο Αντώνης Σαμαράς είχε προκαλέσει στο παρελθόν μια διάσπαση μέσα στη ΝΔ. Παρ’ όλα αυτά, το γεγονός ότι η οικονομική κατάσταση της χώρας δεν ευθύνεται αποκλειστικά στον Ανδρέα Γεωργίου της ΕΛΣΤΑΤ είναι κάτι που αξίζει να σχολιαστεί. Επίσης, η απουσία του Κωνσταντίνου Καραμανλή στα δύσκολα χρόνια της διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορεί να περάσει απαρατήρητη.
Υπάρχουν φήμες που υποστηρίζουν ότι οι δύο πρώην ηγέτες επιθυμούν να «τιμωρήσουν» τον κ. Μητσοτάκη. Αυτό ωστόσο εγείρει ερωτήματα. Για ποιο λόγο; Επειδή επανέφερε τη ΝΔ σε πορεία εξουσίας; Είναι γεγονός ότι η κυριαρχία της ΝΔ αυτή τη στιγμή αποδίδεται στον κ. Μητσοτάκη, ενώ η άνοδος του Αλέξη Τσίπρα σχετίζεται με άλλες παραμέτρους.
Εκπλήσσει ότι δύο πρώην αρχηγοί της ΝΔ φαίνεται να πλήττουν το ίδιο τους το κόμμα, χωρίς να αντιλαμβάνονται την ευρύτερη ζημιά που προκαλούν στη χώρα. Ίσως θα μπορούσαν να προτείνουν μια «διαδοχή» στην πολιτική σκηνή, επισημαίνοντας ότι για το καλό της χώρας θα πρέπει να υπάρξει αλλαγή στην ηγεσία του κ. Μητσοτάκη με κάποιον από την επιλογή τους. Όμως, αυτό το ζήτημα φαίνεται ότι δεν θα συζητηθεί άμεσα.
Παρόλα αυτά, θα παραμείνει μια δαμόκλειος σπάθη πάνω από τον κ. Μητσοτάκη, με συνεχείς ερωτήσεις και πιέσεις από τους πρώην ηγέτες. Αργά ή γρήγορα, η κατάσταση ενδέχεται να οδηγήσει τον κ. Μητσοτάκη στο σημείο να «μπουχτίσει» και να παραδώσει τα ηνία. Αυτό φαντάζει ως ο τελικός στόχος τους, χωρίς όμως να φαίνεται ότι τους απασχολεί η ευημερία της χώρας ή οι κίνδυνοι που αυτή αντιμετωπίζει.
