Επιστήμονες βρήκαν ένα παλιό υδάτινο σύστημα κάτω από τον πυθμένα του Κορινθιακού Κόλπου, με νερό που έχει χαμηλή αλατότητα και ηλικία γύρω στα 800.000 χρόνια. Το νερό αυτό κρύβεται μέσα σε ιζήματα, μακριά από την επιφάνεια. Η ανακάλυψη έρχεται από μια ομάδα ερευνητών από Μάλτα και Ιταλία.
Πώς φτάσαμε στην εύρεση των υπόγειων υδάτων
Η ομάδα, με επικεφαλής τη Σενάι Χοροζάλ, επέλεξε τον Κορινθιακό Κόλπο για τις μελέτες της. «Μια από τις πιο καλά μελετημένες περιοχές της Μεσογείου όσον αφορά στην τεκτονική δραστηριότητα και την απόθεση των ιζημάτων», είπε η Χοροζάλ στο ΑΠΕ-ΜΠΕ. Η περιοχή αυτή λειτουργεί σαν φυσικό εργαστήριο, με πολλές αλλαγές στη στάθμη της θάλασσας εδώ και χιλιάδες χρόνια.
Όταν η στάθμη έπεφτε χαμηλά, όπως στους παγετώνες, το γλυκό νερό από βροχές και ποτάμια έμπαινε βαθιά στα ιζήματα. Στρώματα με χαμηλή διαπερατότητα κράτησαν αυτό το νερό εκεί για αιώνες. Προσομοιώσεις δείχνουν πώς η αλατότητα άλλαζε με τον καιρό, με το νερό να αναμειγνύεται λίγο με θαλασσινό αλλά να μένει συνολικά φρέσκο.
Η σημασία για την Ελλάδα και τη Μεσόγειο
«Κατά τη διάρκεια αυτών των περιόδων, το νερό της βροχής και το νερό των ποταμών μπορούσαν να διεισδύσουν στα ιζήματα και να αποθηκευτούν. Η παρουσία πλευρικά εκτεταμένων, χαμηλής διαπερατότητας ιζηματογενών στρωμάτων έχει βοηθήσει στη διατήρηση αυτών των υδάτινων σωμάτων για 800.000 χρόνια, τα οποία λειτουργούσαν ως δεξαμενές που τροφοδοτούνταν συνεχώς κατά την περίοδο που η στάθμη της θάλασσας ήταν χαμηλή. Παρόλο που το αποθηκευμένο γλυκό νερό δεν έχει παραμείνει πλήρως αμετάβλητο για 800.000 χρόνια, το σύστημα στο σύνολό του έχει σταθεροποιηθεί σε χαμηλή αλατότητα μακροπρόθεσμα αναμειγνυόμενο με το θαλασσινό νερό σε πολλαπλές ανόδους και πτώσεις της στάθμης της θάλασσας», είπε η Χοροζάλ. Σε χώρες σαν την Ελλάδα, όπου η ζήτηση για νερό αυξάνεται λόγω κλιματικής αλλαγής, τέτοιες γνώσεις βοηθούν στην καλύτερη διαχείριση. Η ανακάλυψη θυμίζει ότι παρόμοια συστήματα υπάρχουν και σε άλλες μεσογειακές περιοχές.
«Στο πλαίσιο της κλιματικής αλλαγής και της αυξανόμενης ζήτησης για γλυκό νερό, η γνώση του πού βρίσκονται αυτά τα υδάτινα σώματα χαμηλής αλατότητας και πόσο νερό μπορεί να περιέχουν είναι κρίσιμη για τις μακροπρόθεσμες στρατηγικές διαχείρισης των υδάτων». Ωστόσο, «οποιαδήποτε πιθανή αξιοποίηση θα πρέπει να προσεγγιστεί πολύ προσεκτικά, δεδομένης της περιβαλλοντικής ευαισθησίας των παράκτιων συστημάτων», προειδοποιεί η ερευνήτρια.
O σύνδεσμος για την επιστημονική δημοσίευση:
https://link.springer.com/article/10.1007/s10040-025-02943-x
